คำสั่งสอนและการปฏิบัติในพระพุทธศาสนา : หน้า 338/450

ประโยค (ตอ) - ดูดอัณฑะปลาสากแกะเปล ภาค ๑ - หน้าที่ 337 พวกเขาตีคลองประชุมสูงแล้ว จึงถือขนไปเรียนพระสั่งเธอว่า "ท่านขอรับ ! ในกาล่อนนี้ พวกผมไม่เคยได้ยินคำคราสา ไม่เคย ได้ฟังปู่ท่าตาย (บอกเล่าหดยกคราว) อย่างนี้เลย พระคุณเจ้าผู้หนึ่ง ได้ทำเครื่องหมายที่ประดาคลา ๕ มุม เพื่อประโยชน์แก่นมวย บัดนี้ จำเดิมแต่ผไป พระคุณเจ้าทั้งหลาย จงบอกตามความพอใจของตน เกิด แม้พวกผมก็ถือเป็นผสุก." พระมหาเณรลับจากที่นั่นทันที แมกกูปรุ่นหนึ่งก็ไม่รับขนมเลย. ในกาลก่อนกิณฐ์หลาย ย่อม ไม่มันแม้นขนมที่เกิดขึ้นในอารามนั้น อย่างนี้ ; เพราะฉะนั้น กิณญ ผูไหมประมาท ไม่ล่ะการปฏิบัติเดลา ไม่พึงกระทำความโลภ เพื่อประโยชน์แก่อติม แม้สิ่งที่เป็นบาปยะ ฉะนั้นเเล. อึ่ง แมในสาระโบกธนี ฝ่ายและเหมืองเป็นต้น ก็มีนึด นัยที่กล่าวไว้แล้วในสาระนี้เหมือนกัน. แม้เมื่ออากกล่าวว่า "ข้พเจ้า ถวายนา หรือว่า สวน อย่างใดอย่างหนึ่ง ซึ่งเป็นสถานที่ปลูก ปุพพฉนต์ อบิณฑบาต อ้อยและมะพร้าวเป็นต้น" กิณญิง ปฏิเสธว่า "ไม่ควร" แล้วปฏิบัติโดยยั่งกล่าวแล้วในสาระนั้นแล ในเวลาขากล่าวด้วยกับปัยโวหารว่า "ข้พเจ้าถวายเพื่อประโยชน์ แก่อารบริโภคปัจจัย ๔" กิณญควรรับ, ก็เมื่อกากล่าวว่า "ข้พเจ้า ถวายสวน, ถวายป่า" ควรจะรับไว้. ถ้าพวกชาวบ้านมีลูกกิยุมังคับเลย ตัดต้นไม้ ในป่านั้น ยัง อปปราณชาติเป็นต้น ให้ลำพร้อมแล้ว ถวายส่วนแกิกูทั้งหลาย,