ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโคม - ทุ่งสนั่นป่าสถากาเปล กาด - หน้าที่ 50
บรรดาสมุฏฐานเป็นต้น สีกาขานี้ มีสมุฏฐานจุดชมปราชิก
สีขาขบ ย่อมเกิดขึ้นทางกบับจิต เป็นภิษา สัญญาวิมโภษ์
สติฏกะ โลกวิชชะ กายกรรม อุกฌาสิต มิวานา 2 โดยเป็น
สุขเวทนาและอุบากขาวททั้งสองแล
วิบัติฤทธิในสงฆาเป็นสกาขาขที่ 2
พิพาทรวิณัฏฉัย ในวิบัติฤทธิทั้งหลายต่อไปนี้ :-
สองทว่ามาตุยา มาตุปูเป losses คนว่า ย่อมจับต้องการ
ของมาตดด้วยความรักฉันมารกา ในเรื่องลูกสาวและพี่น้องสาว ก็มี
นัยเหมือนกันนี้ ในพระบามนี้ พระผู้พระภาคปราบอาบัติทุกกฏ
เหมือนกันทั้งนั้น แก่กุมผู้จับต้อง ด้วยความรักอคัคยเรว่า "ผู้ยัง
เป็นมาตราคของเรา นี้เป็นธิดา of เรา นี้เป็นน้องสาวของเรา "
เพราะขึ้นชื่อว่าหญิงแม่ทั้งหมด จะเป็นมาตราคิตาม เป็นอิศิดกิตาม
เป็นข้าศึกแก่พงษ์รวมทั้งนั้น
ก็มื่ออภิกษูระสกลิ้ง พระอาญาณุ นี้ ของพระผู้พระภาคเจ้า
ถ้าแน่ว่า เห็นมาตดูกฤกษะแส้น้ำพัดไป ไม่ควรจับต้องด้วยมือเลย
แต่ก็ยุบลดพิณงันเรือ หรือ แผ่นกระดาน หรือก่อนถ้วย หรือ
ท่อนไม้เข้าไปให้ เมื่อเรือเป็นตนนี้ไม่มี แต่ผ้ากาสะวะก็ครานไป
วางไว้ข้างหน้า แต่ไม่ควรกล่าวว่า " จงจับนี้" เมื่อท่านจับแล้ว
พิษสาวมาด้วยทำในว่า " เราสาวบริหารมา " ก็สามารถกล่าว
พิ้งไปข้างหน้า ๆ แล้วปล่อยโยนว่า " อย่ากลัว.." ถ้ามรรดูกฤกษ์ว่า