ประโคม: ทุ่งสนั่นป่าสถากาเปล ทุติยสมันตปาสาทิกา ภาค 1 หน้า 50
หน้าที่ 50 / 450

สรุปเนื้อหา

ในบทนี้กล่าวถึงสมุฏฐานและวิบัติฤทธิภายในสงฆา โดยเฉพาะการมีความรักกับสมาชิกในครอบครัว ซึ่งนำไปสู่ความเข้าใจว่าการจับต้องนั้นถูกมองอย่างไรในระบบทางศาสนา นอกจากนี้ยังมีการอ้างถึงพระบาึมที่แสดงถึงความสำคัญของการไม่จับต้องกับสิ่งที่อาจเป็นอันตราย และการใช้ความรักเพื่อจัดการกับความสัมพันธ์ในครอบครัว

หัวข้อประเด็น

-สมุฏฐาน
-วิบัติฤทธิ
-ความรักในพระพุทธศาสนา
-การจับต้องกับบริบททางศาสนา
-พฤติกรรมของสมาชิกในครอบครัว

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโคม - ทุ่งสนั่นป่าสถากาเปล กาด - หน้าที่ 50 บรรดาสมุฏฐานเป็นต้น สีกาขานี้ มีสมุฏฐานจุดชมปราชิก สีขาขบ ย่อมเกิดขึ้นทางกบับจิต เป็นภิษา สัญญาวิมโภษ์ สติฏกะ โลกวิชชะ กายกรรม อุกฌาสิต มิวานา 2 โดยเป็น สุขเวทนาและอุบากขาวททั้งสองแล วิบัติฤทธิในสงฆาเป็นสกาขาขที่ 2 พิพาทรวิณัฏฉัย ในวิบัติฤทธิทั้งหลายต่อไปนี้ :- สองทว่ามาตุยา มาตุปูเป losses คนว่า ย่อมจับต้องการ ของมาตดด้วยความรักฉันมารกา ในเรื่องลูกสาวและพี่น้องสาว ก็มี นัยเหมือนกันนี้ ในพระบามนี้ พระผู้พระภาคปราบอาบัติทุกกฏ เหมือนกันทั้งนั้น แก่กุมผู้จับต้อง ด้วยความรักอคัคยเรว่า "ผู้ยัง เป็นมาตราคของเรา นี้เป็นธิดา of เรา นี้เป็นน้องสาวของเรา " เพราะขึ้นชื่อว่าหญิงแม่ทั้งหมด จะเป็นมาตราคิตาม เป็นอิศิดกิตาม เป็นข้าศึกแก่พงษ์รวมทั้งนั้น ก็มื่ออภิกษูระสกลิ้ง พระอาญาณุ นี้ ของพระผู้พระภาคเจ้า ถ้าแน่ว่า เห็นมาตดูกฤกษะแส้น้ำพัดไป ไม่ควรจับต้องด้วยมือเลย แต่ก็ยุบลดพิณงันเรือ หรือ แผ่นกระดาน หรือก่อนถ้วย หรือ ท่อนไม้เข้าไปให้ เมื่อเรือเป็นตนนี้ไม่มี แต่ผ้ากาสะวะก็ครานไป วางไว้ข้างหน้า แต่ไม่ควรกล่าวว่า " จงจับนี้" เมื่อท่านจับแล้ว พิษสาวมาด้วยทำในว่า " เราสาวบริหารมา " ก็สามารถกล่าว พิ้งไปข้างหน้า ๆ แล้วปล่อยโยนว่า " อย่ากลัว.." ถ้ามรรดูกฤกษ์ว่า
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More