การยกยอดสัทธิ์ และการบริโภคในพระศาสนา : หน้า 368/450

ประโยค(ฉบับ) - ดูดดสงับสนปสาทกานแปลภาค ๓ - หน้า ๑๓๗ ยกยอดสัทธิ์ การยกยอดสัทธิ์ ธรรมบรโรโภค ๑ อามิสบรโรโภค ๑ ในการยกยอดและการบริโภคนี้ การยกยอดสัทธิ์ แก่ลัทธิ์ สมควร เธอไม่ควรถูกปรับอาบัติ ก็เทว่า สัทธิ์ยกยอดสัทธิ์ ย่อมเชิญเชิญ ด้วยอนุโมทนา เชิญเชิญด้วยธรรมกถา อุปภัมภ์ในกลุ่มหลาย, แม้ ลัทธิ์ชินอนนี้ ก็กล่าวสัตย์เสร็จบัญชีว่่า "อาราธนาของพวกเรา ย่อมเป็นผู้ชั้นดีและเช่นนั้น," ภนิษฐี บัณฑิตพึงทราบว่า "ย่อมทำ พระศาสนาให้เสื่อม" คื อ ให้บรรดารบธรรมวินและอามิสบรโรโภค ในบุคคลใด อามิสบรโรโภค สมควร, ในบุคคลนั้น แม้ธรรมบรโรโภค ก็สมควร. ท่าน กล่าวไว้ (ในธรรราถังหลาย) ว่า "ก็มีมรรีได ดั้งอยู่ในสุดท้าย จักอินทะบาย ไป โดยกาลลุ่มไปแห่งบุคคลนั้น, จะเรียนเคอดันนี้ว่ามีเรื่อง ต่อไปนี้:- [เรื่องเรียนคันจะจากคนเลวเพื่ออนุเคราะห์ธรรม] ได้ยินว่า ในบุญหาย ได้มีภิกษุผู้เมานบานุกเทพเพียงรูป เดียวเท่านั้น, ครั้งนั้น พระอุปปามะของพระสิสะระ ผู้รงนิจาย ๔ ชื่อว่า มหาปฎิกเถร กล่าวว่า พระมหารักเดรธะว่า "อาวุโล มหากิริยา! เธอเรียนเอามหานิเทศในสำนักแห่งภิกษุนั้นเกิด." เธอเรียนว่า "ได้ทราบว่า ท่านรปนี้วาจาราม ขอบริ! กระผมจัก ไม่เรียนเอา."