กระทำวัณยกรรมและการเดินทางของกฤษฎา ทุติยสมันตปาสาทิกา ภาค 1 หน้า 286
หน้าที่ 286 / 450

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้พูดถึงการกระทำวัณยกรรมในวันที่อันตราย โดยมีการพึ่งพากฤษฎาภูและการเดินทางไปนอกบ้านเมื่อเห็นอันตราย และแนวทางในการจัดการกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อพวกกฤษฎูเดินไปในทางที่ไม่เชื่อกัน การสื่อสารและความเข้าใจระหว่างกันในกลุ่มคนนั้นจึงเป็นสิ่งจำเป็นในการรักษาความสงบและป้องกันภัยอันตราย.

หัวข้อประเด็น

-การกระทำวัณยกรรม
-ความสำคัญของการพึ่งพา
-การเดินทางและอันตราย
-การสื่อสารในกลุ่ม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค(ตอน) - ดููดเส้นนปนปลาสากาแปลภาค ๑ - หน้าที่ 285 กันอันตรายแล้ว กระทำวัณยกรรม. ถ้าในนอกบ้าน มีโจรภัย พึ่งหมาสงภูไปด้วย, ถ้าโรงฉับแคบมีพลุกพล่าน, เธอไม่ อาจปล่อยจิรอก ทำวัณยกรรมในด้านหนึ่งได้, พึ่งพากฤษฎาภูหนึ่ง ไปนอกบ้านกระท่วมวิญญาณ แล้วใช้สอยวิญญาณหลายเดิด. ถ้ากฤษฎูหลายหลาย ให้บาดและวิญญาณไวในมือแห่งกฤษฏหนุ่มหลาย กำลังเดินทางไป มีความประสงค์จะออกพัก ในปัจจิมายม, พึง ทำวัณยกรรมของตน ๆ ไปในเหตุราสก่อนแล้วจึงนอน. ถ้ามีอ พกิณ หนุมมาไม่ทัน อุณหัวขึ้นไปแก่พระราษmanyผู้กล่ำคนเดินไปนั่นเเล, วิญญาณหลาาอยู่เป็นนิสสคัธิ่. ส่วนนี้สัยไม่ระงับ. เมื่อพวกกฤษฎุหนมู เดินล่้างหน้าไปก่อนดีดี พระราษหลายพลัดทางไม่ทันกันและกันใน ปากมีน้อยอย่างนี้เหมือนกัน. ถ้ากฤษฎุมุ่งเรียนว่า "ท่านขอรับ !" พวกกระผมจึงนอนไม่พักลกคู่กันแล้ว ฉันจะไปในพ้องกันใดโอกาส ชื่อในนั้น" ดังนี้แล้ว นอนอยู่บนอุณรสูงขึ้น, จิวิรัทร่ายหลาย ก็จะบังด้วย. แม้เมื่อพระราษหลายส่งพวกกฤษฎูหนุ่มไปก่อนแล้ว นอน ก็มีน้อยอย่างนี้เหมือนกัน. พบทางสองแพร่ง พระราษหลาย บอกว่า "ทางนี้," พวกกฤษฎุหนุ่มเรียกว่า "ทางนี้" ไม่เชื่อก็อึดอัดำ ของกันและกัน ไปเสีย (แยกทางกันไป), แม้พร้อมกับอุณรูขึ้น จิวิรัทรายเป็นนิสสคัธิ่ และนิสสอยู่รวมกัน. ถ้าพวกกฤษฎุหนุ่มจะแอกจากทางกล่าวว่า "พวกเราจักกลับมา ให้นำภาในอุณหึที่สุด." แล้วเข้าไปยังบ้านเพื่อจะการเมาสำลัง
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More