พระบรรพตสังกัสสะสิกาบาตที่ ๔ : หน้า 68/450

ประโยค - ทัศนียภาพสถากกาศ กาล ๑ - หน้าที่ 68 พระบรรพตสังกัสสะสิกาบาตที่ ๔ อัตตวามปาริยติสิกขาบทว่า เตน สยย พุทโฒ ภควา เป็นต้น ข้าพเจ้าจะกล่าวต่อไป:- วิถีฉันในอัตตามปาริยติสิกขาบทนั้น พึงทราบดังนี้:- [ แก้ธรรมนามบัญญัติเรื่องพระอุตตาย ] บทว่า กูุตโป ความว่า เป็นผู้เข้าใกล้ชิดตระกูล คือ เป็นผู้ขวนขวายเป็นนิยในกิจตระกูล เพื่อจงการปั้น ๕. บทว่า จีวรปฏิทิพทสนาณคัปจุอเจสชุปริยาร ได้แก่ จีวร บินทาบาต เสนานะ และกิจนปัจจัยสัชชบราร กิน ในบทว่า คิลานปัจจยเอกสารชุปริยาร นี่ผ่านงานฉันเองดังนี้:- ที่ชื่อว่า ปัจจัย พระอรรณ ว่า ทำการบำเพ็ญ กว่า ปัจจัย เป็นชื่อแห่งสัช อันสบายชนิดใดชนิดหนึ่ง ชื่อว่าธรรมของหมอ เพราะหมอนันอนุญาตฉัน จึงชื่อว่า เกสส. คิลานปัจจัยด้วย เกสสด้วย ชื่อว่า คิลานปัจจัย เกสส. มีคำอธิบายว่า "กรรมงานของหมอมีน้ำมัน น้ำผึ้ง และน้ำอ้อย เป็นต้น ชนิดใดชนิดหนึ่ง เป็นที่สบายก่อนใช่. ก็เครื่องสวม ท่าน เรียกว่า " บริการ " ในคำนี้เป็นคำว่า " เมืองเป็นอ้นเข่าล้อมแล้ว ด้วยเครื่องล้อมเมือง ๓ ชั้น". ดังนี้ เครื่องประดับน่ารู้กว่่า " บริการ " ในคำเป็นคำว่า " รถมึเครื่องประดับนาน มีตำเป็นเพลา มีความเพรียบเป็นล้อ" ดังนั้น เครื่องอำนาญ ท่านเรียว่า " บริการ " ในประโยคเป็นต้นว่า " เครื่องอำนาญชีวิตแม้หลานอันบรรจิต ๑ อง. สตุกฺ ๒๒/๑๑๗. ๒ สํ. มหาวาร ๔๕/๗.