ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - ทุษย์สมุนป่าสักเก้าเปล ภาค ๑ - หัวหน้า 94
ไปยังสำนักงานช่างมุ่งหลังคาเรือน เพื่อขอขัดกรรมม เพื่อขอจิตกรรม " แล้วขอหัดกรรม สมควรอยู่ และจะรับอามมที่ตนได้ ด้วยอำนาจของหัตกรรมดีดี ด้วยการเพิ่มให้ค่าจ้างและเบี้ยเลี้ยง โดยการขาดคุณดีดี สมควรทุกอย่าง และเมื่อจะนำของจากป่า ควรให้นำของทั้งหมดที่ใคร ๆ ไม่ได้คุ้มครอง (ไม่หวังแหวน) ม.
ดังนี้ มิมแต่ประสงค์จะสร้างปราสาทอย่างเดียว แม้ประสงค์จะให้ทำดั่ง ดัง บาดร ธมารกทรองน้ำ และจิวเป็นต้น ก็พึงให้นำมา ได้ไม้ โลทะ และ้้้้้้้้้้้้้้้้เข้ามาพวกช่างลิตนัน ๆ พึงขอหัดกรรมโดยผังกล่าวแล้ววันนั้น และสิ่งของแม้ที่ตนได้มาด้วย คำนวณแห่งการขาดคุณดีดี ด้วยการเพิ่มให้ค่าจ้างและเบี้ยเลี้ยง โดย การขาดคุณดีดี พึงรีบเอาทั้งหมด.
ก็ ถ้าพวกคนงานไม่ปราถนาที่จะทำ เกี่ยวเอาค่าจ้างและเบี้ยเลี้ยง, ของเป็นอันปิยะมีหรือญาณธาป์เป็นต้น ไม่ควรให้. จะแสดงข่าวสารเป็นต้น ด้วยภิญญาจารวัตรให้ ควรอยู่.
กิญจู้นงามตารำบาญด้วยแห่งหัตถกรรมแล้ว ให้ระบำทำของเดียวกันนั้นแล้ว เข้าไปอาบน้ำในบ้าน เพื่อขอน้ำมันโ ฯม บาตรที่ร่มใหม่ เมื่อชาวบ้านเข้าใจว่า "มาต่อกิญบญญา "" แล้วนำข้าวต้ม หรือ ข้าวสวยมา (ถวาย) พึงเอามือปัดบาตร ถ้าอาบลิถามว่า "ทำไมเจ้าค่ะ!" ก็ภิญญาพูดบว่า "ระบบบาตรใหม่ ต้องการน้ำมัน สำหรับทา." ถ้าอาบลิตนกล่าวว่า "โปรดให้บาตรเถิด เจ้าค่ะ!"