การน้อมลาและการถวายสงมิน : หน้า 448/450

ประโยค(ต่อ) - ดูอย่างสมดุลาปาตกถกาเปล ภาค ๑ - หน้าที่ 447 หรือฝันหนึ่ง เป็นทั้งสิสึกีปัจจัยดีทั้งสุขก็ปัจจัยดี ในบท และจิวรมาก มีมึงอย่างนี้เหมือนกัน ข้อดีสมจริงดังที่พระอุบาส- เกกล่าวไว้ว่า "กฏหมายต้องอบบัติสุขก็ปัจจัย และอบัตติ ปัจจัยนั้นที่รั้วในทุกๆกลาบทพร้อมกัน, ปัญหาข้อนี้ ท่านผู้ลวดพึงคิดเห็นแล้ว "" ก็ปัญหานี้ ท่านกล่าวหมายอากาศน้อม (ลวก) ฝ่ายอภิคุณใด ทราบว่า ผ้าถ้าบนฝนเขาน้อมไปสัจจั่งสู่ในเรือนของมารดา ใน สมัยแห่งผ้าถ้าบนฝนแล้วน้อมเอาไปเพื่อน, เป็นนิสสักขีย่อกิญญ- นั้น น้อมไปเพื่อผู้อื่น เป็นปัจจัยดิั้ง. พวกชาวบ้าน ปรึกษากัน ว่า "พวกเรากระทำสงมตง" จึงนามใสและน้ำมันเป็นต้นมา. ถ้ามันภิคุณอาพา รู้ว่าเขาน้อมไปเพื่อถวายสงมินอำเภอจว่างแล้ว ยังเออะไร ๆ เป็นนิสสักขีย่อกิญญเหมือนกัน. ก็ถ้ากิญญอาพันว่ "เนใส เป็นต้นของพวกท่านที่นำมา มีอยู่หรือ ?" เมื่อพวกเขาบอกว่า "มีอยู่ ขอรับ !" แล้วกล่าวว่า "พวกท่านงให้แก่เราบ้าง" ดังนี้ สมควร- ถ้ามันพวกอุบาส รังเกียจกิญญอาพานั้น พูว่า "แมสงฮ่อม ยอม ได้เนยใสเป็นต้นที่พวกเรากระทำนี้แหละ, นมมนต์ท่านรับเกิด ขอบอรับ !" แม้อย่างนี้ ก็สรว. ข้อว่า สมุหส สุรินทร์ อดุลอสงสมุส มีความว่า น้อมลา ที่น้อมเอไปเพื่อถวายสงในวันหนึ่ง หรือที่เขาน้อมไปเฉพาะวันอื่น