การอธิษฐานและการบริหารผ้าคาน้ำฝน : หน้า 422/450

ประโยค(ตอน) - ดูดเลือดส่วนปกศึกษากาแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 421 อาน้ำฝนเก็บไว้. ไม่ต้องอธิษฐานไม่ต้องวิ่งไป ได้รับการตลอด ๒ เดือน... พึงอธิษฐาน ในวันวัสสุขนิกา (วันเข้าพรรษา). ถ้าว่า ผ้าคาน้ำฝนก็สามารถ เพราะหลงลืมสดี หรือเพราะผ้าไม่พอกดี ยอมได้บริหารตลอด ๖ เดือน คือ ๒ เดือนนั้นด้วย ๔ เดือนฤดูฝนด้วย. แต่ถ้ากิจาภารณูญในเดือนก็ติกา ยอมได้บริหารอีก ๔ เดือน รวมเป็น ๑๐ เดือน ด้วยประกายอย่างนี้. แม้ต่อจาก ๑๐ เดือนนั้นไป เมื่อมีความหวัง (จะได้ผ้าคาน้ำฝน) ของกิจผูทำให้เป็นวิวเดิม เก็บไว้ ได้บริหารอีกเดือนหนึ่ง ดังนั้น จึงได้รับบริหารตลอด ๑๑ เดือน ด้วยประกายอย่างนี้. ถามว่า "ก็ถ้าว่า ผ้าคาน้ำฝนที่ได้แล้วและสำเร็จแล้ว ใน เมื่อวันเข้าพรรษายังไม่จบ ก็อำนาจแห่งวันหนึ่งและสองวันเป็น ดังจนถึง ๑๐ วัน หรือในภายในพรรษา จะพิธีอธิษฐานเมื่อไร ?" คำว่า "ค ณนี้ ท่านไม่ว่ากรณีในอรรถกถาทั้งหลาย." พวกเรามิตโมด์อย่างนี้ว่า "ก็แล้ว ผ้าคาน้ำฝนที่สำเร็จแล้ว ภายใน ๑๑ วัน ตั้งแต่วันที่ได้มา พึงอธิษฐานภายใน ๑๑ วันนั้นเอง. ที่สำเร็จในเมื่ออ่อง ๑๑ วันไป พึงอธิษฐานในวันนั้น. เมื่อยังไม่ครบ ๑๑ วันไม่พึงให้เลยกิราลไป." เราเหตุไร ? เพราะพระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้ว่า "คุ้มก่อนภิญญ์ทั้งหลาย! เราขอญาตให้อธิษฐาน ไตรวิจิร ไม่ใช่ให้วิญญา. ให้อธิษฐานผ้าคาน้ำฝนตลอด ๔ เดือนฤดูฝน ต่อจากนั้นไปใหวิบัติ: เพราะฉะนั้น จึงไม่เป็นอาบัติ แม้ ๒. วิ มหา. ๕/๒๒๙.