การทำงานในวิหารและการสร้างปราสาท : หน้า 93/450

ประโยค - ทุดสัตย์ปาสาทิกาเปล ภาค ๓ - หน้าที่ ๙๓ วิหารมีการบางอย่างจำเป็นต้องทำ พวกท่านจงให้ทำกิจกรรมในวิหารนั้น." การที่ภิกษุขอหัตถกรรมบางอย่างกระจ่าง หรือคนอื่นแม่ผู้ขาอยู่ในงานของตน ซึ่งก็อาจเครื่องอุปกรณ์ มีผลและไดเป็นต้น กำลังเดินไปเพื่อไถ่ก็ดี เพื่อว่าน่าก็ดี เพื่อเกื้อก็ดี สมควรแท้ ส่วนผู้ใดเป็นคนกินคน หรือ เป็นคนว่างานอื่นบ้างคน ผู้คุยแต่เรื่องไร้ประโยชน์ หรือคนแต่งหลับนอนอยู่ แมไม่ร้องคนเห็นในนี้ จะกล่าวว่า "เอ๋! เองจงทำงานสิ่งนี้ หรือ สิ่งนี้" แล้วให้กระทำงานตามที่ต้องการ ควรอยู่ แต่เพื่อแสดงว่า หัตถกรรมเป็นกับปัยอะไรอย่าง อาจารย์ทั้งหลายจึงกล่าวว่านี้ไว้ ก็คว่า ภิกษุประสงค์จะให้สร้างปราสาท พึงไปยังบ้านแห่งพวกช่างสลักหิน เพื่อบ่งการสา แล้ว กล่าวว่า "อุบาสาก! การได้เหตุกรรม ควรอยู่" เมื่อเขาถามว่า "ควรทำอย่างไร ขอรับ !" พึงบอกว่า " พึงหามเสานิไปให้" ถ้าพวกเขาหามไปเอง หรือถาวยเสาของตนที่เขามาเก็บไว้แล้ว ควรอยู่ แม้พวกเขากล่าวว่า " พวกผมไม่มีใบลา่าทำหัตถกรรม ขอยิบ! ขอให่นำให้ขึ้นไปโค่น พวกผมจึงให้จ้างแก่เขาๆ ดังนี้, อะใช่ให้คนอื่นขนไปแล้วบอกว่า " พวกท่านจงให้จ้างแก่พวกคนเสานิ" ดังนี้ ก็ควร โดยยอญเช่นเดียวกันนี้ การที่ภิกษุจะไปยังสำนักพวกคนทำการช่างศิลป์นั้น ๆ เพื่อประสงค์ทุก ๆ สิ่งที่ต้องการ คือ - ไปยังสำนักช่างไม้ เพื่อความต้องการไม้สร้างปราสาท ไปยังสำนักช่างอิฐเพื่อความต้องการอิฐ