การปฏิบัติในการรับประเคนเนยใส : หน้า 400/450

ประโยค (ตอน) - ดูตัวสมุนปลาสำหรับแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 399 กุปปิติ นี้ เป็นจริง สัตว์เหล่าใดมีน้ำนม สัตว์เหล่านี้มีนึ่งใส ด้วย แต่แนวใสของสัตว์เหล่านั้น จะหาได้ง่ายหรือหาได้ยากก็ตามมี ก็ตรัสไว้ เพื่อความไม่งมงาย ถึงขณะนั้น ก็อย่างนั้น [อธิบายวิธีปฏิบัติในการรับประเคนภาคต่าง ๆ] สองบเทว่า สนุกริการี ปรญฺญ ชิต พุทธาปนี มีความว่า พิงจะทำ การส่งสม คือ เก็บไว้บริโภค อย่างไร ? คือ บรรดาเสริมเมนใส เป็นต้น ที่มในพระบาท จะกล่าวถึงนเนยใกล้ก่อน ที่กิจรุสรประเคน ก่อนฉัน ควรจะฉีอามสิกได้ ปร ะจากอามิสสิกในเวลา ก่อนฉันในวันนั้น ตั้งแต่กายหลังฉันไป พึงฉีอปรจากอามิสได้ ตลอด ๗ วัน. แม้เพราะล่วง ๓ วันไป ถ้ากิริยเก็บไว้ในภาชนะเดียว เป็นนิสสค์อัตตราเดียว ถ้เก็บไว้ในภาชนะแยะหลาย เป็นนิสสค์อัตตรา หลายตัว ตามจำนวนวัตถุดู. เนยใสที่ก็รับประเคนภายหลังฉัน ควรฉันได้ไม่อื้ออามิสสเลย ตลอด ๙ วัน. ภิกษะจะกลืนกินเนยใสที่ทำให้เป็นอุตคีตี เก็บ ไว้ในเวลาก่อนฉัน หรือหลังฉัน ย่อมไม่ควร. พึงนำไปใช้ใน กิจก็มีการใช้งาเป็นต้น. แม้เพราะล่วง ๓ วันไป ก็ไม่เป็นอาบัติ เพราะถึงความเป็นของไม่ควรกลืนกิน สมจริงดังที่ตรัสไว้ว่า "เป็น ของควรลิ้ม." ถ้านุอปสมบันทำนเนยใสด้วยนวยที่รบประเคนไว้ ในเวลาก่อน