ทิวดสมุนปลาสากาเป็นปลาภาค ๑ - หน้าที่ 411 : หน้า 412/450

ประโยค (ตอน) - ทิวดสมุนปลาสากาเป็นปลาภาค ๑ - หน้าที่ 411 แต่ถ่าว่า ชนท้งหลายถือเอามะซางนั้นประกอบเข้ากัน (ปรุง) เพื่อดองการเมรัย ดอกมะซางที่ปรุงแล้วนั้น ย่อมไม่ควรตั้งแต่พึ่ง. ผาติคแท่งผลไม้ที่นี้เป็นยาวกาลิก มีถั่ว ผลอินพาลัล (เป่ง กิวิว่า) มะม่วง สาแก่ ขนุน และมะพร้าวเป็นลัด เป็นยาวกาลิก. เหมือนกัน. ชนท้งหลายทำผาดด้วยพริกสุก ผลิตนั้นเป็นยาวกาลิก. สองบทว่า ตนี ปฏิกูลเหตุวา มีความว่า ถกฉินรับประเคน เกล้๕ อย่าง มีแนไสเป็นต้นแม้นทั้งหมด เก็บไว้ไม่แอกกันใน หม้อเดียว ในมืออ่าง ๓ วัน เป็นนิสัสลคือเพียงตัวเดียว, เมื่อแยกกันเก็บ เป็นนิสัสลคือ ๕ ตัว. อันลักษ๕ นี้ ยังไม่ล่วง ๓ วัน ภิกษุอาพาธก็ดี ไม่ได้อาพาธก็ดี ควรบริโภคตามสบาย โดยนัย ดังกล่าวแล้ว. [อธิบายข้อที่ทรงอนุญาตไว้เฉพาะ ๙ อย่าง] ก็ข้อที่ชื่อว่าทรงอนุญาตเฉพาะมี ๙ อย่าง คือ อนุญาตเฉพาะ อาพาธ ๑ เฉพาะบุคคล ๑ เฉพาะกลด ๑ เฉพาะสมย์ ๑ เฉพาะ ประเทศ ๑ เฉพาะมเปล่า ๑ เฉพาะเกษตร ๑. บรรดาอนุญาตเฉพาะ ๙ อย่างนั้น ที่ชื่อว่าทรงอนุญาตเฉพาะ อาพาธ ได้เก่า ข้อที่ทรงอนุญาตเฉพาะอาพาธอย่างนี้ว่า "คูฎกอน ภิกษุทั้งหลาย ! เราอนุญาตเนื้อสด เลือดสด ในเพาะอาพาธอัน เกิดจากอุบัติมนะ" เนื้อสดและเลือดสดนั้น ควรแก่ภิกษาผู้อาพาธด้วย อาพาธอย่างเดียว ไม่ควรแก่ภิกขูอื่น. ก็แต่ เนื้อสดและเลือดสด