จุดอ่อนของปากกาสีดำ ภาค ๑ : หน้า 222/450

ประโยค(ตอน) - จุดอ่อนของปากกาสีดำ ภาค ๑ - หน้าที่ 221 ------------------------------------------------------------ ประสงค์จะแถลงบิณฑบาต จึงกล่าวว่า "มาเกิด ขอบคุณ ! พวกเราจักไปเรือนด้วยกัน." ถามว่า "ก็ว่านี้ เป็นวิญญุติวาวา หรือไม่เป็น?" คำว่า "ไม่เป็น" ธรรมดาปัญหาที่เขาถามแล้วนี้ ควรจะตอบ. เพราะฉะนั้น ถ้าแม้นว่าในทุกวันนี้ ใคร ๆ ถามภิกษุเข้าไปสู่ละแวกบ้านในเวลาที่เช้าดี ในเวลายืนก็ว่า "ท่านเที่ยวไปทำไมขอรับ!'' การที่ถามจงตอบความประสงค์ดีตนเองไปแล้ว เมื่อลถามว่า "ได้แล้ว หรือยังไม่ได้" ถ้ายังไม่ได้กว่า "ยังไม่ได้" แล้วรับเอาของที่เขาถวาย ควรอยู่. ว่ากว่า ทุคฺโฐ มีความว่า ไม่ได้ทรุดโทรมลงด้วยการยังความเลือกใสเป็นต้นให้พินิจไป แต่ทรุดโทรม ลง ด้วยอำนาจแห่งบุคคลผู้โทรม. ท่านทั้งหลายนี้แหละ ท่านเรียกว่า "ทานบค." อีกอย่างหนึ่ง ทานประจำ ท่านเรียกว่า "ทานบค." มีคำอธิบายว่า "ทานวัตร." บทว่า อุปจฉนามิ ได้แก่ ถูกพวกทยอยตัดขาดแล้ว. อธิบายว่า "บัดนี้พวกทยอยเหล่านี้ ไม่รวมทานนี้น." บทว่า ริอญญุติ มีความว่า พวกภิกษุผู้มีศิลเป็นที่รัก เป็นผู้แยกกันอยู่ คือ กระจายกันอยู่, มีคำอธิบายว่า "ย่อมพากันหลีกหนีไป." บทว่า สงฺเฆษ ฆฺย มีความว่า พึงดำรงอยู่โดยชอบ คือ พึงเป็นที่พำนักของเหล่าภิกษุผู้มีศีลเป็นที่รัก. ภิกษุนั้นรับสาสน์ของอุบาสกผู้มีศรัทธามีความเลื่อมใส ด้วยคำว่า