การศึกษาความหมายของคำในพระธรรม : หน้า 135/450

ประโยค(๑) - ดูยอดสมันปะสากากแปลภาค ๑ - หน้า 134 คำว่า เปลว ชคโร มีความว่า ก็ข้าพระองค์คืนอยู่ ไม่รู้จักมาก่อนทีเดีย คำว่า ถม ีภิ วิภา มุตติยิ วิภูมิ นาเสด มีคำอธิบายว่า "เพราะคำของพระทัพมาลบุตรและภิกษุณิเมดตติยาน ไม่เชื่อมต่อกัน, ฉะนั้น พวกเธองานสนะภิกษุณิเมดตติยาด้วย" ในคำนั้นนาสะมี ๓ อย่าง คือ ลิงค์นาสะ ๑ สังเวสนาสะ ๑ ทันท-กัมสนะ ๑ บรรดานสนะเหล่านั้น นาสะนีว่า " สามเณรผู้ประทุษร้าย (นางภิฤติยา) ส่งฟังให้จนท่ายเสียง " ชื่อว่า ลิงค์นาสะ. พวกภิฤติทำฤทธิ์บาปนิยนรม เพราะไม่เห็น หรือไม่ทำคืนอาบัติิดดี เพราะไม่สละทิจฉามกเดียดี นี้ ชื่อว่าสงสนะน พวกภิฤติทำทำนเทกรรม (แก้สมุนท) ว่า "เจ้าคนลาว่า เจ้าของไปเสีย จงนิทายเสีย" นี้ ชื่อกันตามสนะนะ แต่ในฐานะนี้ พระผู้มีพระภาคทรงหมายเอาลิงค์นาสะ จึงตรัสว่า " พวกเธอองนาสะนีภิกษุณิเมดตติยาดังนี้ ด้วยคำว่า อิม จ ฉฬ อนุญาโช นี่ พระผู้มีพระภาคเจ้า ทรงแสดงพระประสงค์ว่า " ภิกษุณีนี้ มิใช่ผู้กระทำตามธรรมคาของ ตน คงถูกพวกภิฤติยูกนีจงแน่นอน; เพราะเหตุนี้ พวกเธอจงสอบ สวน คือ จงสืบสวนหา จงรู้ว่าภิกษุผู้อยู่ในเหล่านี้" ถามว่า " ก็ภิฤติยเมตติยาภาพพระผู้มีพระภาครับสั่งให้ สึกเสียด้วยปฏิญา หรือ ทรงให้สึกด้วยไม่ปฏิญา" แก้ว่า "ในการทำทวังนี้ มีคำที่จะต้องกล่าวเพิ่มบ้างเล็กน้อย,