ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค- ทุติยสนับสนุกกาเปลา กาค - หน้าที่ 85
บอกโดยยืนต้น " ได้ยินว่า หลอนองค์เป็นภรรยาของชายชื่ออา "
แล้วกลับมาบความชอบใจ หรือ ไม่ชอบใจของหญิงนันแท้ๆนี้
ภิญญบอกแล้วกลับมาบอกโดยยืนต้นนั้น นั่นและท่านเรียกว่า ไมรับ
แต่บอก และกลับมาบอก ภิญญผู้ไปแล้วโดยยืนต้นนั้นแน แต่อ
ไม่บอก ฟังถ้อยคำของหญิงนันพูดแล้ว มาบอกแก่ชายนี้ ตามนี้ที่
กล่าวแล้ว ในบทที่ 3 แห่งปฐมฤกษา ท่านเรียกว่า ไมรับ ไมบอก
แต่กลับมาบอก.บทที่ 4 ชัดเจนแล้วแหละ. นัยตั้งหลายเป็นต้นว่า
" วานภิญญามากหลาย" ชัดเจนแล้วเหมือนกัน. เหมือนอย่างว่า
ภิญญแม่หลายรูปด้วยกัน ย่ามต้องอาบัติในเพราะวัตถุเดียว ฉันใด,
พึงทราบอาบัติหลายในเพราะวัตถุมากหลาย แม่แห่งภิญญูรูปเดียว
ฉันนั้น.
เป็นอย่างไร? ชายวนภิญญาว่า "ท่านอรบ! อย่าห่านโปรด
ไป ที่ปราสาทชื่อโนน มีหญิงประมาณ 60 หรือ 80 คน, ท่าน
โปรดบอกหญิงเหล่านั้นว่า " ได้ยินว่า พวกหล่อนองค์เป็นภรรยาของ
ชายชื่ออา".ภิญญ์นั่งรับแล้ว ไปที่ปราสาทนั้นทีเดียว บอกแล้วว่า
ข่าวนั้นกลับมอก. เธอต้องอบบิตำำจำนวนหญิง. จริงอยู่ แม้น
คัมภีร์วิรา พระผู้พระภาคได้ตรัสนังไว้ว่า
"ภิญญีพึงต้องกราบบาตีที่ยังทำคืนได้ทั้งหมด พร้อมกัน
ทั้ง ๒๕ ตัว ด้วยสัจอย่างนี้คืบไป และกล่าวด้วย
ว่าา ปัญหานี้ท่านอาศัยอำนาจแห่งอรรถนี้กล่าวแล้ว. ส่วน
ได้ยินว่า ปัญหานี้ ท่านอาศัยอำนาจแห่งอรรถนี้กล่าวแล้ว. ส่วน