การฉันภัตตาหารและการประพฤติของพระเณร ทุติยสมันตปาสาทิกา ภาค 1 หน้า 131
หน้าที่ 131 / 450

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาเกี่ยวกับบทสวดที่ใช้ในการฉันภัตตาหารในวันพรุ่งนี้ มีการอธิบายถึงความสำคัญและแนวทางการดำเนินชีวิตของพระเณร รวมถึงการปรึกษาและบทบาทของบุคคลในสังคมพระธรรม โดยเน้นความสัมพันธ์ในหมู่พระภิกษุและการปฏิบัติที่ควรมีในทางพระธรรม โดยเนื้อหาได้กล่าวถึงแนวทางการใช้คำสวดและความหมายที่ถูกต้องในชีวิตประจำวัน ความเข้าใจในคำและบทสวดช่วยให้มีการปฏิบัติที่ถูกต้อง รวมถึงการเทิดทูนในสิ่งที่ควรยกย่อง

หัวข้อประเด็น

-การฉันภัตตาหาร
-ความหมายของสวดนะ
-การดำเนินชีวิตของพระเณร
-การปรึกษากันในหมู่พระเณร
-บทบาทของพระภิกษุในสังคม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค (ตอน) - ดูยอดสมุนไพรจากกนเฉพาะ ภาค ๑ - หน้า 130 บทว่า สวดนาย มีความว่า การฉันภัตตาหารอันนี้ในวันพรุ่งนี้ ชื่อว่า สวดนะ เพื่อประโยชน์แก่การฉันภัตตาหารในวันพรุ่งนี้นั้น ชื่อว่า สวดนะยะ มีคำอธิบว่า "เพื่อประโยชน์แก่การฉันภัตตาหาร ที่จะกระทำในวันรุ่งขึ้น." สองบทว่า อุทกูติ โหต ได้แก่ เป็นของอันภัตตุเทสส์ ถวายให้ถึงแล้ว. พระเณรไม่ไกล่นึง ถึงกล่าวน้ำว่า โมคุตุมุจฺฉวามาก่าน โค คณะ ดังนี้. จริงอยู่ ความกิฏิกุมมติยะและกุมมะชนั่น เป็นผู้มีบุญน้อย มีพลังอย่างนี้ แมพระอรหันต์ทั้งหลายเป็นผู้รุ่งพร้อมด้วยความเป็นผู้มีอํานาจในพุทธวาทู กี ไม่มีความกังวล. ด้วยคำว่า เฉ ในคำว่า เย เฉ นี้ คณะนี้ ร้องเรียกนางกาสี. ข้อว่า ทิไย โอ อาวุโส อมหากึ มีความว่า ภิกษุมมติยะ และกุมมะชนะ ปรึกษากันตลอดอารัตร์ กล่าวมหายถึงส่วนแห่งวันทีล่วงแล้วว่า "ทิไย(วันวาน)." บทว่า น จิตตรูป ได้แก่ ไม่สมใจนัก. ภิกษุทั้งสองนั้น จำวัดไม่กลับ เหมือนอย่างที่เคยจำวัดหลับเท่าที่ด้านต้องการในก่อน. มีคำอธิบายว่า "จำวัดได้นอนหน่อยเท่านั้น." บทว่า พรรณมโณฏฺฐ ได้แก่ ภายนอกชุ่มประจุแห่งพระเวหวันวิหาร. บทว่า ปฏตกนบูชา ได้แก่ มีดอท คือ นั่งอกระคูคอ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More