ทัศนะสมุนปลาสากนางแปลภาค ๑ : หน้า 129/450

ประโยค - ทัศนะสมุนปลาสากนางแปลภาค ๑ - หน้า 128 " เมื่อผู้มีฤทธิ์คนเดียวพูด อัตภาพนิมิตทั้งหมด ก็พูดด้วย เมื่อผู้มีฤทธิ์คนเดียวว่างเปล่า อัตภาพ นิมิตเหล่านั้นทั้งหมด ถึงงด้วย." ก็ในวิหารใด เดียง ตัง เป็นต้น ไม่สมบูรณ์ ท่านอาจให้ บริบูรณ์ด้วยอาณุภาพของตน, การพูดนอกเรื่องของอัตภาพที่พระเกต นั่นนิมิติ ย่อมไม่มิด. กล่าวว่า เสนาฯ ปญฺญาวตา ปุนฺวา เวทวนา ปจอ ญจติ มีความว่า ท่านย่อมไม่มั่นคุยเรื่องของนบกับภิกษเหล่านั้น กลับมา สู่ที่อยูของตนทันที. [ แก้จรรยเรื่องพระเมตตียะและพระภูมะชะนา ] บทว่า เมตตียะมฺ ถูกฺกูลํ ว่า โกกียชื่อ เมตตะ ๑ ภูกขื่อ ภุมฺชะ ๑ เป็นภูก้นูหัวหน้าแห่งพวกภูกษญ จัพักคี่. สองบทว่า ลามกานี จ ภุตตานี ได้แก่ ข้ออึ คือ "เสนาฯ สะนะอัณวาราม ถึงแก่พวกภิกษุใหม่" ไม่เป็นข้อที่น่าอัศจรรย์เลย. แต่ภูกของหลายใส่สาถาไว้ในกระเช้า หรือ ขนจิราวเคล้ากันแล้ว จับขึ้นทีละอัน ଷกฏให้ไป ภัคเมเหล่านั้นเป็นของเวลด้อยกว่า เขาทั้งหมด ย่อมถึงแก่วิญญุตตียะและภูกมชะนั้น เพราะเป็นผู้มีบุญน้อย. ภึกที่ควรแจกให้ถึงตามลำดับคราวหนึ่งแม้ใด้ว่า เอกวาริกัต