การใช้ประโยชน์จากน้ำมันปลาสตัสัตว์ : หน้า 406/450

ประโยค (ตอน) - ดูดินส่วนปาสก้ากาเปลภาค ๑ - หน้าที่ 405 ๕ วัน แต่ที่ทำในวันที่ ๔ ควร ๓ วัน... ในวันที่ ๕ ควร ๒ วัน... ในวัน ที่ ๖ ควร ๑ วัน... ในวันที่ ๗ ควรในวันนั้นเท่านั้น ถ้าจะคงอยู่จน ถึงดูขึ้นเป็นนิสสัคคี่ ที่ทำในวันที่ ๘ ไม่ควรกลืนกินเลย แต่ว่า ในการใช้ลอยภายนอก เพราะเป็นของยังไม่เสร็จสะสม แม้ว่าจะไม่ทำ, ในเมลิดพันธุ์ผู้กากที่รับไว้ เพื่อประโยชน์แก่ามันเป็นต้น ล่วงกาล ๙ วันไป ก็เป็นทุกอย่างเดียว อึ่ง น้ำมันของผลไม้จะมีนะพร้อมดีสุดสะเดา สะคร้อ เล็บเหี่ยว และลำโรงเป็นต้น แม้เหล่านี้ก็ไม่ได้ในพระบาลี ถึงมี เมื่อ ภิญญูรับประคบประคบกันแล้วให้ล่วง ๙ วันไปเป็นทุกกฎใน มะพร้าวเป็นต้นเหล่านี้ มีความแปลกกันดังนี้:- พึงกำหนดดูแห่ง ยาวกาลและวัตถุแห่งชิวิตที่เหลือแล้ว ทราบวิธีการแห่งสามกกะ (ให้ลูกออม) สวัสดิ์ (ของที่รับทั้ง ๓๐๐) ของที่รับในพระรัตนูปร รับประคบในปัจจุบัน และอ ecology (ของที่ยังไม่ได้รับประคบ ภิญญูจับต้อง) ทั้งหมด ตามนัยดังกล่าวแล้วนั้นแล. [อธิบายว่าน้ำมันจากปลาสตัสัตว์ต่าง ๆ] บทว่า วาสตลด ได้แก่ น้ำมันแห่งปลาสตัสัตว์ที่พระผู้มีพระภาค ทรงอนุญาตไว้ด้วยนี้ว่า "ภิญญ์ทั้งหลาย ! เธออนุญาต ปลามัน ๕ ชนิด คือ ปลาวหี, ปลาวปลา, ปลาวปลาลาม, ปลาวสุทร, เปลวก" ก็รับรายการปลามัน ๕ ชนิดนี้ ด้วยคำว่า "ปลาวหี" พระผู้พระภาคเจ้าทรงอนุญาตปลามันแห่งสัตว์ที่มีมั่งสะเป็นอัปโปะ