การสร้างภูมิสถาปัตยกรรมด้วยวัสดุธรรมชาติ : หน้า 111/450

ประโยค(ตอน) - ดูดซับสนับปลาสำหรับแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 110 ในสหประโยคนัน มีวิตินฉันนี้:- ในภูมี้พังสร้างด้วยเสา หลายต้น ภูมิจ่ายให้เสาแรกในภูมิฉัน เป็นทุกลูก ภูมุประกอบเครื่อง อุปกรณ์ใด ๆ เข้าด้วยอุบายอย่างนี้ เป็นทุกลูก ทุกประโยคแห่ง การประกอบเครื่องอุปกรณ์นั้น เมื่อถกไม้ เป็นทุกฤกษ์ ๆ ครั้งที่ ยกมือ, เมื่อไปเพื่ออันถกไม้เป็นทุกฤกษ์ ๆ อย่างเท่า. ก็เมื่อภูกิคิดว่า " เราจักนาอุกิฝูงไม้ หรือ ฝาเกิงคลาส หรือฝาเกิงคลาส ชั้นที่สุดบรรจงศา พร้อมทั้งฝาและหลังคา ที่สร้างแล้วอย่างนี้ " แล้วนาบด้วยปูนขาว หรือ ดินเหนียวเป็นทุกฤกษ์ ทุก ๆ ประโยค, เป็นทุกฤกษ์ ตลอดเวลาที่ยงไม่ถูลจังข์. แต่ ทุกฤกษ์ ยายายเพิ่มด้วยการฉาบมากครั้งเหมือนกัน. ไม่เป็นอัต ในเพราะกระบ่ายสีขาวหรือสีแดงหรือในเพราะจิตรกรรม. ข้อว่า เอก ปิณุฑ อนาคต มีความว่า ในเมื่อกรสร้าง ภูยิ่งไม่นถึงก้อนปูนฉาบก่อนหนึ่ง ซึ่งเป็นก่อนหลังสุดแห่งเขาทั้ง หมด. มีคำอธิบายว่า " ในขณะทีการกล่าวว่าว่า "* ภูจิกถึงความ สำเร็จด้วย ๒ ก้อนในวันนี้" ในบรรดา ๒ ก่อนนั้น เป็นลูกอัจฉ์ใน การใส่ก้อนแรก." ข้อว่า ตุตงิ ปิณุฑ อนาคต มีความว่า ในเมื่อภูกิครยัง ไม่ถึงก้อนหนึ่งอันใด เป็นลูกอัจฉ์, เมื่อก่อนนั้นอันเป็นก้อนสุดท้าย มาถึงแล้ว คือ อันภิกษ์ใสแล้ว วางลงแล้ว ต้องสังมาทิสด เพราะ กราบนาบเชื่อมกันแล้ว. และอันภิกษ์บ่อยงี้ เมื่อเชื่อมกราบ