ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค- ทุติยสัมผัสจากกะเปลาภ - หน้าที่ 6
สีนี้ พึงทราบความต่างแห่งสีนี้สีเขียวเป็นต้น โดยความต่างแห่งที่อาลัยของลูกทั้งหลาย และ โดยความเป็นต่าง ๆ แห่งชาติ. การสะ
อว่า การปล่อย ก็สว่า ปล่อยนี้ โดยไววาม เป็นการทำให้เคลื่อนจากฐานะ ด้วยเหตุนี้ พระผู้พระภาคจึงตรัสว่า " กีรติทำให้
เคลื่อนจากฐานะ เรียกว่าปล่อย." ในคำนั้น พระอาจารย์ยังหลาย
กำหนดฐานะแห่งลูกกะไว้ ส่วน คือ กระเพาะเบา ๆ สะเอว ๆ
ได้ยินว่าพระอาจารย์ชี้ในธกลา" กระเพาะเบาเป็นฐานของลูกกะ" รูปหนึ่งกล่าวว่า "สะเอวเป็นฐานของลูกกะ" รูปหนึ่งกล่าวว่า
"กายทั้งหมด."
ใน ๑ อาณัตินั้น ภาษิตของรูปที่ ๓ กล่าวชอบ เพราะว่า
วันที่ึ่ง ผม ขน เล็บ และฟัน พ้นจากเนื้อ และอุตสาหะใสสภะ
น้ำลายนุ่ม และหนังที่แข็งเสียดสีแล้ว กายแม่ทั้งหมดที่เหลือซึ่งมี
หนังและเนื้ออโลหิตเดินได้ตลอด เป็นฐานของกายประสาท ภาวะ
ชีวิตนิรยร์และไม่ได้เป็นฝีด และเป็นฐานของน้ำสมภพเหมือนกัน. จริง
อย่างนั้นน้ำสมภพ ย่อมไหลออกทางหมวกทั้งสองของช้างทั้งหลาย ที่
ถูกความลักล้วม้วยกันครอบงำแล้ว. และพระเจ้ามทะเสนะผู้
ทรงคัดล่วงด้วยธะ ไม่ทรงสามารถอออกนากำลังน้ำสมภพได้
จึงรับสั่งให้ผ่าต้นพระพาหุด้วยมิด ทรงแสดงน้ำสมภพ ซึ่งไหลออก
ทางปากแผล นะนี่แหละ.
กีบรัดกวาวทะเหล่านี้ ในภาพของอาจารย์ที่หนึ่ง เมื่ออิญุ
พยายามที่มิคด้วยความยินดีจะให้เคลื่อน แมลงวันน้อย ๆ ตัวนี้