การโจทภิกษุในพระพุทธศาสนา : หน้า 146/450

ประโยค (ตอน) - จุดอิ่มสมุนไพรลาสากูแปล ภาค 1 - หน้าที่ 145 ถามว่า "ก็ ใครย่อมได้เพื่อจะโจท ใครย่อมไม่ได้?" ตอบว่า "ภิกษุบางรูปชื่อคำของโจทที่พลา ย่อมไม่ได้ เพื่อจะโจทก่อน." ที่ชื่อ โจทกพลา คือ เมื่อพวกภิกษุมาก้วยกัน นั่งประชุม สนทนากัน ภิกษุรูเปนหนึ่งพูดถึงวัดอุปราชิษฎ ปรารถนาถึงภิกษุรูปหนึ่ง ไม่เจาะจงตัว ภิกษุอื่นได้ยินคำของภิกษุนั้น จึงไปบอกแก่อภิบาล ตัวอกนี้ ภิกษุปั้น จึงไปหาท่าน กล่าวว่ากว่า "ได้ยินว่า ท่านพูด อย่างนี้ ๆ ถึงผมแล้ว?" เธอจึงตอบว่า "ผมไม่รู้การจะเป็น อย่างนี้ แต่ในขณะทีพูด มีอ้อคำที่ผมพูดไม่เจาะจง หากผมรู้ว่า คำพูดนี้ จะเกิดทุกข์แก่ท่าน ผมจะไม่พิพากษาด้วยคำแม้น้ำนี้เลย." นี้ ชื่อว่า โจทกพล. โจทก็นบางรูปอรูปคำพูดสนทนานั้นของเจ้า ไม่ได้ เพื่อจะโจทก้นั้น. แต่พระมหาปุธนจะไม่ชอบอะไร" คำว่า ว่า "ภิกษุสมบูรณ์ด้วยศีล ย่อมได้ ว่า "ภิกษุสมบูรณ์ด้วยศีล ย่อมได้" และภิกษุผู้มีศาสสมบูรณ์ ย่อมได้เพื่อจะโจทเฉพาะภิกษุเท่านั้น" ดังนี้ ฝ่ายพระมหาปุธนกล่าวว่า "สหธรรมกัง ๕ ย่อมได้" ดังนี้ ฝ่ายพระโกฏิคตเถรกล่าวว่า "ใคร ๆ จะไม่ได้เพื่อโจท หมาได้" แล้วกล่าวสูตรนี้ว่า "ฟังคำของภิกษุแล้วจึงโจท ฟังคำ ของภิกษุแล้วจึงจง, ฯ ฯ ฟังคำของพวกสาวกเดียยึแล้วจึงจง โจท." ในรายละเอียดพระเถรทั่ง 3 รูป พึงปรับตามปฏิญาณของ จำเลยเท่านั้น. ก็ ธรรมดาการโจทนี้ เมื่อภิกษุแม่ส่งุตกีดี หนังก็ดีดี ข่าว