ทูตสมันดาปาสากาเปล ภาค ๑ - หน้า 48 ทุติยสมันตปาสาทิกา ภาค 1 หน้า 48
หน้าที่ 48 / 450

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้พูดถึงการวิเคราะห์อาบัติของภิกขุเมื่อเกี่ยวข้องกับการรับรู้ผลและการพยายามในการกระทำ โดยระบุสถานการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้นเมื่อมีการติดต่อกับผู้หญิง รวมถึงความหมายของการพยายามด้วยกายและผลที่ได้รับ หากไม่มีอาบัติในผลที่เกี่ยวข้องกับการกระทำต่างๆ ผ่านการรับรู้และการไม่รับรู้ ซึ่งมีผลต่อสถานการณ์ของภิกขุในการปฏิบัติตนในศาสนา ไม่จำเป็นต้องรับรู้ผลหรืออาบัติในเหตุการณ์ดังกล่าว สรุปได้ว่าการปฏิบัติตนของภิกขุภายใต้แนวคิดนี้ควรศึกษาและพิจารณาอย่างถี่ถ้วนเพื่อความเข้าใจที่ถูกต้อง

หัวข้อประเด็น

-อาบัติในศาสนาพุทธ
-บทบาทของภิกขุ
-ผู้หญิงและศาสนา
-การรับรู้และการจัดการกับอาการ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค-ทูตสมันดาปาสากาเปล ภาค ๑ - หน้า 48 เพราะพยายามเหมือนในการถูกนิสสลักฉบับวัดคู่รนิสสลักฉบับวัดคู่ฉบับ ๓ Because ไม่รู้ผู้สะเหมือนในการไม่ถูกต้องอ. นัยที่ ๓ ไม่เป็นอาบัติแก่เธอ ผู้ไม่พยายามด้วยกาย จริงอยู่ ภิกขุใด้ความประสงค์จะแส แต่การนิ่ง รับรู้ คือ ยินดี เสวยผลสะอย่างเดียว, ไม่เป็นอาบัติแผกึ หรือไม่ เพราะไม่มี อาบัติในอาการกล่าวว่า จิตดูปาบท ส่วนขี้ที่ ๔ แม้วารับรู้สะจะไม่มี เหมือนในการถูก นิสสลักฉบับด้วยฉบับ ด้วยนิสสลักฉบับด้วยฉบับ, มีแต่กล่าวว่าจิตดุปบาทอย่างเดียว เท่านั้น เพราะเหตุนี้ จึงไม่เป็นอาบัติ. ไม่เป็นอาบัติในเพราะ อาการทั้งปวง ของภิกษุผู้ประสงค์จะให้ปัน ก็แล ในฐานะนี้ พึงทราบอธิบายว่า "ภิกษุดูกฎผู้หญิงจับ จะให้หญิงนั้นนั้นนำของตน จึงกล่า หรือ อดี, ภิกษุนี้ชื่อว่า พยายามด้วยกาย รับรู้ผลสะ. ภิกษุใดเห็นผู้หญิงกำลังมาใครจะพ้น จากหญิงนั้น จึงวดให้หนีไป, ภิกษุนี้ชื่อว่า พยายามด้วยกาย แต่ไม่รับรู้ผลสะ ภิกษุใดเห็นก็ชาดเช่นนั้นเลือดขึ้นบนกาย แต่ไม่ สลักด้วยคิดว่า 'มังจงค่อย ๆ ไป, มันถูกกราดลักเข้า จะพึงเป็นไป เพื่อความบันเทา', หรือ รู้ว่าหญิงที่เดียวถูกคู่ แต่งเดียว ทำเป็น ไม่รู้เสียด้วยคิดว่า 'หญิงนี้รู้ว่า ภิกษุนี้ ไม่มีความต้องการเรา แล้วจดหลักไปเองและ' หรือ ภิกษุหนุ่มถูกหญิงมีกำลังถอนไว้นั่น แม้อนาถนี้ แต่ต้องนั่งเอง เพราะถูกดิฉันไว้มัน, ภิกษุนี้ชื่อว่า ไม่ได้พยายามด้วยกาย แตร์รู้ผลสะ ส่วนภิกษุใดเห็นหญิงงาม แล้ว
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More