ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค(ตอน) - จุดอ่อนของปาสก้ากาเปล่า ภาค ๑ - หน้า ที่ 262
หรือเลิกกว่า ไม่มีกิจด้วยการอธิฐาน(ใหม่).
ถามว่า "ก็ใดจิวจะอธิฐานเป็นบริจาค โจล ควรหรือไม่
ควร?"
แก้ว่า "ได้ทราบว่า พระมหาทุนเถรกล่าวว่า "ใดจิวรืง
อธิฐานเป็นใครจิวอย่างเดียว, ถ้า อธิฐานเป็นบริจาค โจลได้,
การบริหารที่รังไปรบวดโกตั้งสักขา พึงจะไร้ประโยชน์ไป." ได้
ยินว่า เมื่อพระมหาทุนเถรกล่าวอย่างนี้ พวกภิกษุที่เหลือกล่าวว่า
"แม่บริจาค โจล พระผู้พระภาคเจ้ตรัสว่า "พึงอธิฐาน; เพราะ
เหตุนี้ น การอธิฐานใดจิวจะให้เป็นบริจาค โจล ย่อมสมควร."
แม่ในมหาปฐวี ท่านก็กล่าวว่า "ชื่อว่า บริจาค โจลนี้เป็นเหตุ
แห่งการเก็บ (จิรโดยความไม่เป็นนิสสัคดิ์) ไว้แผนกหนึ่ง, จ
อธิฐานใครว่า "บริจาค โจล" แล้วใช่อย ควรอยู่. ส่วนใน
อุทยิสลิสาบาท ตรัสว่าบริญาไวสำหรับภิกษุผู้อธิฐานใดจิว
แล้วบริหารอยู่."
ได้ยินว่า แม้พระมหาทิสสะเถรผู้กล่าวอุทธาวุธิงค์ ซึ่งอยู่ที่
ปุณณวลิการามได้กล่าวว่า "ในกลกก่อน พวกเราก็ฟังจากพระมหา-
เถรว่า "พวกภิกษุผู้อยู่ในป่าใกล้จิวไว้ในโพรงไว้นั้น เป็นต้น ไป
เพื่อความจะเริ่มบำเพ็ญเพียร, และเมื่อภิกษุเหล่านั่นไปเพื่อประสงค์
จะฟังธรรมในวัดใกล้เคียง เมื่อคราวอาทิตย์ขึ้นแล้ว พวกสามเณร หรือ
พวกภิกษุหนุ่มจงถืออัดอัตริวรรณ (ให้), เพราะฉะนั้น การจะอธิ-
ฐานใดจิวเป็นบริจาค โจล เพื่อใช่สะดวก ควรอยู่."