จุดอ่อนมันปลา: วิญญาณและสิกขาบทในพระธรรมเทศนา : หน้า 421/450

ประโยค (ตอน) - จุดอ่อนมันปลาจากแฉ ภาค ๑ - หน้าที่ 420 กระทำวิญญาณให้สำเร็จเป็นนิสสัคคีซึ่งปาจิตติ ด้วยอัญญาณจากวิญญาณจิต-สิกขาบท. เพราะเหตุไร? เพราะศรัชร์ว่า "ภูกเข้าสู่ไป หาพาชาวบ้านผู้อายจิร คือผ้ายผืนนี้ตามปกติ ยอมมีแม่ในหมู่ทยาย ผู้อวยผ้ายผืนนี้นั่นแหละ เมื่อตกุนต์เตือนให้เกิดสตฺ โยยัณย์ดังกล่าว แล้วนั้นเอง แล้วให้สำเร็จจากที่แห่งคนผู้เป็นอัญญาณและคนปวารณา ไม่เป็นอาบัติด้วยสิกขาบทนี้ เมื่อตกุนต์เตือนให้สำเร็จมา ไม่เป็นอาบัติ ด้วยอัญญาณวิญญาณจิตสิกขาบท จริงอยู่ คำว่า "ไม่พึงบอกว่าวา 'ง ถวายแก่เรา" นี้ ตรัสหมายถึงคนผู้ใช้อัญญาณและไม่ใช่ปวรณะนั่นเอง พิทักษ์บญฺฉิญฺฉุตกุฏกะ (หมวด ๔ ท้องสมุย) อย่างนี้ ในคำว่า "นกคุ โกภ กโยสุลาเปีด โอปกติ ทุกญฺญูส นี้ มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้:- ภิกษุปลีกยกอาบน้ำนันพระวีนัธธร อย่าปรับตามจำนวนเม็ดน้ำฝน พึงปรับด้วยทุกกุ ษ ทุก ๆ โโย ด้วยอ่านในสารเสกการอาบน้ำ ถึงแล้ว ภิกษุนั้นอาบน้ำที่ตกลงมา อากาศอยู่ ในสนามที่เปิดเผย (กลางแจ้ง) เท่านั้น (จึงต้อง ทุกกุ). เมื่ออาบอยู่ในซุ่มอาบน้ำและในบังเป็นตน หรือด้วยน้ำที่ใช้ หม้อผักรด (ตักอาบ) ไม่เป็นอาบัติ ในคำว่า วสุต ถุกฏฑมิเดติ นี้ มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้:- ถ้า เมื่อผ้าอาบน้ำเสร็จแล้ว พวกกุญให้เคื่อนท้อนฤๅนัลนี้ไปแล้ว เลื่อนเดือนดกุผนั่นแหละขึ้นมาเป็นเดือนท้ายฤดูร้อนอีก พึงซักผ้า