การวิเคราะห์ข้อสมุนปลาสาก : หน้า 313/450

ประโยค- ดูข้อสมุนปลาสากแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 312 ภิณฐนนไม่ควรยืนดี แต่บรรดาจิว ๒ ผืน ของภิณฐใจหายผืนเดียว, เธอพึงยืนดีผืนเดียว แต่ของภิณฐใจ มีผืนเดียวเท่านั้น และจิวริผืน นันหายภิณฐ พึงยืนดี ผืนเดียว แต่สำหรับภิณฐิ เมื่อหายไป ทั้ง ๕ ผืน พึงยืนดี ๒ ผืน เมื่อหาย ๕ ผืน พึงยืนดีผืนเดียว. เมื่อ หาย ๓ ผืน ไม่พึงยืนดีอะไร ๆ เลย. ก็ในจิวรที่หายไป ๒ ผืน หรือ ๑ ผืน จะต้องกล่าวไปทำไมล่ะ? จิออยู่ภิณฐรูปใครดูปหนึ่ง พึงตั้งอยู่ในความเป็นผู้มีอุตรสงคลัมอันตราสกเป็นอย่างยิ่ง, ยิ่งกว่า นันไปอ้อมไม่ได้, คำกล่าวว่านี้ เป็นลักษณะในองค์นี้. สองว่ากว่า เสกๆ อาหารสัตสามี มีความว่า ข้ามเจ้า จักทำ จิวรสองผืนแล้ว จักนำผ้าที่เหล่อมคืนนให้. บทว่า าฏินุณากรณ มีความว่า พวกทยากถาวด้วย อานาแหนคุณมีความเป็นพระพุทธเป็นต้น. ในบทว่า าฏาณน เป็นต้น มีความว่า ไม่เป็นอาบัติ แกภิณฐูื่อนดี จิอรของพวกญาติดาว ผู้คมีของพวกคนปวารณา ผู้นี้ดี (จิอรว่ำมา) คำทรัพย์ของตน. องค์ ในอรรถกถาทั้งหลาย ท่านกล่าวว่า 'ตามปรกนิฉันแล จะขอจิอรแม้มากในที่แห่งญาติและคนปวารณา ก็ควร, เพราะเหตุที่ ถูกโจรเป็นต้นจึงไป ควรจะขอแต่พอประมาณเท่านั้น' คำนัน ไม่สมด้วยพระบาสี ก็เพราะลิกขนานนี้ พระผู้มิพระภาคทรงบัญญัติ ในพระเรื่องของเพื่อประโยชน์แก่ตนคนอื่นเท่านั้น ; เพราะฉะนั้น แม ลิกขบทธี้ พระองค์จึงไม่ตรัสว่า "เพื่อประโยชน์แก่คนอื่น" คำที่