วัดร ไม่ถืออุจฺธามัย - ประโยคที่ ๑ : หน้า 427/450

ประโยค(๑) - ดูคับสมุนปลากกาเปลว ภาค ๑ - หน้า ที่ 426 วัดร ไม่ถืออุจฺธามัย ไม่เรียนธรรม ดังนี้ จงให้ฉันว่า "ท่าน ขอรับ! คุณเหมือนท่านพูดเพื่ออธิษฐาน นี่จิวของท่าน" ภิกษุผู้ รับไปนั้น ให้กับแม่ด้วยอาการอย่างนี้ดี ก็หรือว่าพระเกสรกล่าวถึง ภิกษุหนุ่มผู้สึก ไปสู่คำว่า "พวกท่านจงให้เธอกลับ" เธอไม่กลับ พระเทระสั่งว่า "พวกท่านยังยึดอริสกันไว้" ถ้อย่างนี้ เธอไม่กลับ พระเทระเห็นเธอสึกแล้วกล่าวว่า "เราได้ให้นบัตรและ จิรวาเธอด้วยหวังว่า "จักกระทำวัตร" บัดนี้ เธอนั้นก็กลัวไปแล้ว." ฝ่ายกุฏิหนุ่มที่สึกไปพูดว่า "ขอท่านโปรดรับเอาบัตรและจิรวาเธอของ ท่านไปเถิด" แล้วให้ฉัน. แม้อย่างนี้ ก็ช่อว่ากุฎิผู้รับไปนั่นนะแหละ ให้เธอนเอาก็ได้. แต่จะให้ด้วยกล่าวอย่างนี้ว่า "เราให้แก่เธอผู้ถืออุปลซฺมหัย ในสำนักของเราเท่านั้น เราไม่ให้แก่ผู้ถืออุปลซฺมหัยในอื่นน, เราให้ เฉพาะแก่ผู้กระทำวัตร, ไม่ให้แก่ผู้กระทำวัตร เราให้แก่ผู้เรียน ธรรมเท่านั้นไม่ให้แก่ผู้ไม่เรียน เราให้แก่ผู้ไม่สำคัญนั่นเอง ไม่ให้แก่ ผู้สิก" ดั้งนี้ ไม่ควร. เป็นทุกกุฏิแก่ผู้ให้. แต่จะใช้ให้คืนนามควรอยู่. ภิกษุฉันอธิว่า วิจารที่ตนสะละให้แล้วคืนมา พระวินัยธรรพ์ตามราคา สิ่งของ. คำที่เหลือในสิกขาบทนี้ วันนี้ทั้งนั้นแหละ. สิกขาบทนี้ มี ๑ สัญฐาน อ่อนเกิด ทางกายับอิต ๑ ทางวาจา กับจิต ๑ ทางกายาขาดับ ๑ เป็นกริยา สัญญาวิมุติ สติ คตะ