การพูดคุยเกี่ยวกับความผิดทางจริยธรรมในพระพุทธศาสนา : หน้า 226/450

ประโยค (ตอน) - ดูท่อล้นปาสาทกานแปล ภาค ๑ - หน้า ที่ 225 พูดคุยเหล่านี้อ่อมไม่ประพฤติดีโดยชอบ ในวัตร ๑๘ ประการ ข้อว่า น โมห ปาเหตุดู มีความว่า ชื่อว่า เป็นผูไม่หาย เสือหย่ง เพราะไม่ปฏิบัติทางขอปฏิบัติอันสมควร ข้อว่า น เนฏฐาริ วตุตถึ มีความว่า ย่อมไม่ปฏิบัติตาม ทางเป็นเครื่องช่วยถอดตนเอง ข้อว่า ภิกษุ น มามปณทิ มีความว่า ย่อมไม่กระทำให้ภิกษุ ทั้งหลายยอดโทษอย่างนี้ว่า "พวกกระผมกระทำผิด ครับ ! แต่พวก กระผมจะไม่กระทำเช่นนั้นอีก, ขอท่านทั้งหลายตอบโทษแก่ว่าพวกกระผม เดิด." บทว่า อุโฆษณฏิ คือ ย่อมค่า การส่งม์ ด้วยอัคโฆษวัตถุ ๑๐. บทว่า ปริภษณฏิ คือ ย่อมแสดงวิสัยแก่กิฏฐุแห่งนั้น. ข้อว่า ฉนะทกามติ ฯ เปฯ ฯ ภาคทิต ปาเบฏิ มีความว่า ย่อมให้ quantities คำอธิบายความลำเอียงเพราะรักใคร่กันบ้าง ฯฯ ด้วยความลำเอียงเพราะกลัวบ้าง อย่างนี้ว่า "ภิกษุเหล่านี้ เป็น ผู้มีความลำเอียงเพราะรับ ฯฯ และมีความเอียงเพราะกลัว." บทว่า ปกกฏิ มีความว่า บรรดาสมณะ ๕๐๐ ซึ่งเป็นบริวาร ของพระอัสสชิและพรหมุในพระกุห์ บางพวกก็ลี้ไปสู่ศึก. บทว่า วิภกฏิ คือ บางพวกก็ลี้ลักษณ์เป็นลูกหล่อ. ในคำว่า กก ฎิ นาม อสสฺชิปุปพุทธกุ นี้ ท่านเรียกกุฎุ แม่ทั้งหลายว่า "อัสสชิุปน พฤกษ์" ด้วยอำนาจแห่งกุฎุทั้งสองรูป ผู้เป็นหัวหน้า.