การวิเคราะห์อาบิเทและอนาบิเทในพระพุทธศาสนา ทุติยสมันตปาสาทิกา ภาค 1 หน้า 47
หน้าที่ 47 / 450

สรุปเนื้อหา

เอกสารนี้เสนอข้อมูลเกี่ยวกับแนวคิดของอาบิเทและอนาบิเทในพระพุทธศาสนา พร้อมทั้งการปฏิบัติและการแสดงออกที่เกี่ยวข้อง โดยมีการกล่าวถึงความสำคัญของการรับรู้ในกระบวนการดังกล่าว ข้อความจะแบ่งออกเป็นสองประเภทคือ ประเภทที่รับรู้และประเภทที่ไม่รับรู้ ซึ่งผู้หญิงและบัณฑิตเกี่ยวข้องกับการทดลองทางจิตใจ เช่น การทำอภิจิตรา ที่มีการใช้การกระทำทางกายและการแสดงออกต่าง ๆ เช่น การกระดิกนิ้วหรือการทำวิจารณ์ สิ่งนี้ถูกมองว่าเป็นการพยายามใช้อย่างเต็มที่เพื่อแสดงถึงความตั้งใจของผู้หญิงในบริบทที่มีการตัดสินตามข้อกำหนด

หัวข้อประเด็น

- แนวคิดอาบิเท
- แนวคิดอนาบิเท
- การปฏิบัติในพระพุทธศาสนา
- การแสดงออกทางกาย
- ผลกระทบในการทำความเข้าใจ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค) - ดูดเสียงสนับสนากาเปล ภาค 1 - หน้า11 47 หนึ่ง เพื่อรับรู้สักสะ, เธอต้องส่งมาที่สส. ต้องอาบส่งมาที่สส 2 คัว ในบกว่าหญิง 2 นี้. ใใน หญิงและบัณฑิตก็บเป็นทุกกฎกับสนมาสสเสดฌ ด้วยอาย่นี้ คำว่า "ผู้หญิงถูกลิสค์อั้วดด, ภิกษมีความประสงค์ในอสนเสพพยายาม ด้วยาย, แต่ไม่รับรู้สส. ต้องทุกกฎ" ดังนี้ ยังมีอยู่ เพียงใด, ชนิดของอาบิดิ์ พิงทรารตามมันย่อนั้นแหละ เพียงนั้น. ก็แล. ในคำนี้ ข้อว่า กายจบ วายมิต น จ ผลัส ปฏิวาณาติ มีความว่า ภิกษผูเห็นหญิงข้างดอกไม้ หรือ ผลไม้ที่ตนข้างไป ด้วย ดอกไม้ หรือ ผลไม้สำหรับข้างของหล่อน จึงทำอภิจิตรา คือ กระดิก นิ้ว หรือ ยักคิ้ว หรือ หลิวดา หรือ ทำวิจารณ์ปินน่นอย่างอื่น, ภิกษนี้ เรียกว่า " พยายามด้วยกาย แต่ไม่รับรู้สส. " แมกุณี่นี้ ชื่อว่า ต้องทุกกฎ เพราะมีความพยายามด้วยกาย. ผู้หญิง 2 คน ต้องอาบดิทุกกฎ 2 ตัว, บัณฑิตก็บกับผู้หญิง ต้องทุกกฎ 2 ตัว เหมือนกัน. [ อธิบายอาบิเทและอนาบิเทโดยลักษณะ ] พระผู้พระอาก ศรันทรงแสดงชนิดแห่งอาบิเทโดยพิลดาร ด้วย อำนาจแห่งวัดอุยงนี้แล้ว บัณฑิตจะทรงแสดงอาบิเทและอนาบิเทโดยอี๋ ด้วยอำนาจลักษณะ จิงรัษัตว่า เสวนาอัปปโย เป็นอาทิ. บรรดาแห่งนั้น นัยการเป็นสนมกี่สนด้วยครององค์ 3 คือ ภิกษผู้อัื่นหญิงถูกต้องมีอยู่ ๆ มีความประสงค์ในอสนเสพ พยายาม ด้วยกาย 1 รับรู้สส. นัยสองเป็นทุกกฎ ด้วยครองคณ 2 คือ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More