กิเลสและการแจกกัตตาหารในพุทธศาสนา : หน้า 124/450

ประโยค (ตอน) - ดูเขตส่วนปากค่ายทหาแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 123 กิเลส เราผอมอาเพื่อนิรมิดเสนาะ มีปราสาท วิหาร เพิงพัก เป็นต้น พร้อมตั้งเตียงและเครื่องลาดให้ตามอำนาจวาสนาของกุลบุตรเป็นอันมากเหล่านั้น ด้วยอานุภาพของตน และในวันรุ่งขึ้น บรรดากุลบุตรเหล่านี้ บางเหล่ามีกายเหน็ดเหนื่อยเหลือเกิน กุลบุตร พวกนั้นจะยืนข้างหน้ากกัญทั้งหลาย แล้วให้แจกแม่ชีงัดตาหารด้วย ควรจะหาได้ไม่ ก็เราเองแจกแม่ชีงัดตาหารแกกุลบุตรเหล่านั้นได้" ครั้งนั้นแล้ว ท่านพระทัพพลอูปลูมิคิดหรือยืนนี้ ได้มีความตกลงใจว่า "ผิฉะนั้น เราควรตั้งสถานะ และแจกกัตตาหารแก่สงฆ์" ถามว่า "กิญจนะทั้ง ๒ ประการนี้ ควรกิญจผู้ตามประกอบแต่ความยินดีในการพูดเป็นต้น มิใช่หรือ ? ส่วนท่านพระทัพพลอูปลู เป็นพระขินิลพล ไม่มีความยินดีในธรรมเป็นเครื่องเนื่องซ้ำ เพราะเหตุไร ฯ ฯ ฯ ๒ ประการ นี้ จึงปรากฏแจ้งแจ่มแก่ท่านผู้อายุนี้ล่ะ ?" ตอบว่า "เพราะความปรารถนาในปางก่อนกระตุ้นเตือน" ได้ยินว่า พระพุทธเจ้าพุทธองค์ ทรงมีเด่ล่าพระสาวกผู้บรรล ฯ ฯ ฯ นั่นครั้นนั้นเหมือนกัน, และท่านพระทัพพลอูปลูดำรงธรรมีเกิดชาติปางหลังในกระดูกใดกระดูกหนึ่ง ในกลาดแห่งพระผู้มีพระภาคทรงพระนามว่า ปทุมคร ฯ ฯ ฯ เห็นอนาคตภาพของภิภูผู้บรรลุสาวกนี้แล้ว นิมนต์พระผู้มีพระภาคพร้อมด้วยภิกษุ ๒๖๐,๐๐๐ รูป ถวายมหาทานตลอด ๕ วัน แล้วหมอนลงแทบบาทมูล ได้กระทำความปรารถนา ว่า "ในกลาดแห่ง