จุดอ่อนของปลากินเปา ภาค ๑ : หน้า 331/450

ประโยค (ตอน) - จุดอ่อนของปลากินเปา ภาค ๑ - หน้า 330 ถ้าแม้น เขากล่าวว่า "ทองและเงินก้อนในมือของคนของ ผมเอง หรือว่า จักอยู่ในมือของผมเอง ท่านพึงส่งข่าวไปเพื่อประ โยชน์แก่นุ่งคุณผู้เขารอจะต้องให้ทองและเงินขายอย่างเดียว, แม่อย่างนี้ ก็ควร ก็ถ้าจากเรามิจะมุ่งสงค์ คณะ หรือบุคคล กล่าวว่า "ข้าวเจ้า ทั้งหลายถวายวายเงิน และทองก็นี้เจ็ด. ถวายแก่วิหาร, ถวาย เพื่อวรรณรม" ดังนี้ จะปฏิเสธไม่สมควร พึงบอกแก่พวกกับปิยะ- การว่า "ชนพวกนี้กล่าวกันนี้." แต่เมื่อเขากล่าวว่า "ท่านทั้งหลาย จงรับเก็บไว้เพื่อประโยชน์แก่เจี้ยนเป็นด้วนเดียว" พึงปฏิเสธว่า "การที่ พวกเรารับไว้ไม่สมควร." แต่ถ้าคนบางคนเอาเงิน และทองนามกกล่าวว่า "ข้าวเจ้า ขอถวายเงินและทองนี้แก่สงสม, ท่านทั้งหลายของบริโภคปัจจัย 4 เดิก." ถ้าสงรับเงินและทองนั้น เป็นของดีตั้งเพราะรับ ทั้งเพราะบริโภค. ถ้าบรรดากุญแจนั้น ภิญฺฐูหนึ่งปฏิเสธว่า "สิ่งนี้ไม่ควร." และ อุจฺฉกกล่าวว่า "ค่าไมควรจับเป็นของผมเสียเอง" ดังนี้แล้วไป, ภิญฺฐูนี้อภินกุงบูตรไม่พิจารณาว่า คำอะไร" ว่า "เรืออ่อนตาย ลาางของสงสม." เพราะภิญฺฐูดูโจทยเธอ. ภิญฺฐูนี้เองเป็นผู้มอบอัตดิ ิตต. แต่เธอปูเดียวยาเป็นภิกญฺญูเป็นอันมากไม่ใช้เป็นอัตดิ. ก็ถา ว่า เมื่อภิญฺฐูทั้งหลายปฏิเสธว่า "ไม่ควร" เขากล่าวว่า "จงอยู่ ในมือของพวกปิยารก หรือ จงอยู่ในมือของพวกคนของผม หรือ ในมือของผม, ท่านทั้งหลาย จงบริโภปัจจัยอย่างเดียวเท่านั้น"