ทุติยสมันตปาสาทิกา วิบูลวรรณนา : หน้า 246/450

ประโยค (๓) - ทุติยสมันตปาสาทิกา ภาค ๑ - หน้า ที่ 245 ทุติยสมันตปาสาทิกา วิบูลวรรณนา ติงสกนิทวรรณนา ธรรม ๑๐ เหล่าใด ชื่อว่านิสสัลสติ์ ที่พระสังฆ สมมาพเจ้าผู้สูง ทรงแสดงแล้ว บัดนี้ ข้าพเจ้า จักทำการพระธรรมนบทที่ยิ่งไม่เคยมีมาก่อน แห่ง ธรรมเหล่านั้น. นิสสัลสติ elaborately จิตวิสรณ์ ๑ สิกขาบทที่ ๑ พระนาฏปฏิญญาสิกขาบท ในคำเทนนว่า "โดยสมัมั่นแล พระผู้มีพระภาคเจ้า ประทับอยู่ในโคมณฑเจติยาลังกุไพศาลี ก็โดยสมันนั้นแล พระผู้มี พระภาคอ้างรองอัญเชีญไตรอริยบันฑ์จากทั้งหลาย" ดังนี้เป็นต้น ที่ชื่อ ว่า ใครจิ่วนั้น ได้แก่เจ็ด ๓ พื้นนี้ คือ อันตรวาสก ๑ อุดตราสงฺ ๑ ส่งมฺภู ๑ ย่อมเป็นอันพระผู้มีพระภาคเจ้าทรงอนุญาตแล้วเพื่อใช้สอย. ก็จิ๋ว ๓ พื้นนี้ พระผู้มีพระภาคเจ้า ทรงอนุญาตในที่ใด? ทรงอนุญาต เมื่อไหร่? และทรงอนุญาตเพราะเหตุไร? คำนี้ทั้งหมดมาภายใน เรื่องหมอชีวกในวิวารฉบับนั้นแล. ข้อว่า อนุญแวะ ติวิหาร คาม ปวิตญาติ มีความว่า พวก ภิญฺญานุภาพคีรี ครองใครจิวิเรเข้าบ้านสำหรับหนี้ต่างหาก จากสำหรับ