การอธิษฐานมาตรในพระพุทธศาสนา : หน้า 388/450

Here is the extracted text from the image: "ประโยค(๓) - ดูองค์สมุนปปาสกากาแปลภาค ๑ หน้าที่ 387 แต่วันที่ได้ยินคำบอกกล่าวของกิฏฐนัน เป็นนิสสัคคีย์อจิตติยี่ ถ้าชางบาตรกล่าวว่า "ผมจักทำบาตรถวายท่าน" ระบบแล้วจังกส่งไปในมือของกิฏฐนาบรูป แล้วก็ทำตามพูดนั้น แต่ก็ถูกผู้รับมาตราเก็บไว้ในบริเวณของตนแล้วไม่บอกแก่เธอ กิฏฐนันาบางรูปกล่าวว่า "ท่านขอรับ! มาตรที่ได้มใหม่สวยดีงามไหม?" เธอกล่าวว่า "คุณ! มาตรที่ไหนกัน?" กิฏฐนันาบรูปนั้นกล่าวว่า "ช่างมาตรส่งมาในมือของกิฏฐชื่อใน" ด้วยคำของกิฏฐนูมนี้ก็ไม่เป็นประมาท... แต่ในเวลา ที่กิฏฐนันให้บท, เมื่อเธอให้น่วง ๑๐ วัน ไปนับแต่วันที่ได้ยาบตร มาเป็นนิสสัคคีย์อจิตติยี่ เพราะฉะนั้น อย่าให้น่วง ๑๐ วัน พึงอิฐฐานหรือพึงวิญญาณ [อธิบายการอธิษฐานมาตร] บรรดาการอธิษฐานและวิญญาณ อธิษฐานนาบตรนี้ คือ อธิษฐาน ด้วยอย่าง อธิษฐานด้วยอาจอย่าง ๑. ภิกษุเมื่อจะอธิษฐานด้วย อำนาจแห่งการอธิษฐาน ๒. อย่างนั้น พึงปัจจุบันมาตรเก่าที่ตั้งอยู่ต่อ หน้าหรือในกลั้นหลังอย่างนี้ว่า "อิม ปฏิ ปฏิ ปฏุธาราม" แล้วว่า ข้าพเจ้าอนุบาต ใบนี้" หรือว่า "อัด ปฏิ ปฏิ ปฏุธาราม" แปลว่า ข้าพเจ้าอนุบาตใบนี้นั่น" หรือให้แก่กิฏฐนูมแล้ว เอามืออุบลำมาตรใหม่ที่ตั้งอยู่ในที่แห่งใดแห่งหนึ่งแล้ว ทำความนั่งด้วยใจ แล้วทำภาพวิการอธิษฐานด้วยกาย หรือ ปล่อยวาวา แล้วอธิษฐานด้วยวาจา ว่า "อิม ปฏิ ปฏิ อธิษฐาน แปลว่า ข้าพเจ้าอธิษฐานบาตรนี้"