จุดอ่อนและความประสงค์ในอัตตา : หน้า 164/450

ประโยค (๑) - จุดอ่อนมันปลาสากภาพปลาภาค ๑ - หน้าที่ 163 เพื่อแสดงชนิดแห่งอัตตา และชนิดแห่งอัตตา จึงทรงตั้งถุกกว่า อุษา สุทธิญาณ เป็นต้นแล้ว ทรงแสดงขยายแต่ละบทออกไป ตามชนิดอย่างละ ๔ ชนิด ชุกดุก ทั้งหมดนั้น ผู้ศึกษาอาจจะรู้ได้ ตามแต่แห่งพระบานนั้นแล ถึงในการโจทนี้ พึงทราบความต่างกันแห่งความประสงค์อย่างเดียว จริงอยู่ธรรมดา ความประสงค์นี้ มีกมากอย่าง คือ "ความประสงค์ในอันให้เคลื่อน ความประสงค์ในการดี ความประสงค์ในการงาน ความประสงค์ในการออก (จากอัตต ). ความประสงค์ในการพึงโภคผลและปวารณา ความประสงค์ในการสอบสวน ความประสงค์ในการกล่าวธรรม." บรรดาความประสงค์เหล่านี้ ในความประสงค์ ๔ อย่างข้างต้น เป็นทุกกุฏ แก่กิฏุไม่ให้กระทำโอกาส และเป็นสังกัตเสมอ แก่กิฏุผู้ให้กระทำโอกาส และตามกำจัด (โจทย์) ด้วยปริมาณอันไม่มูล ซึ่ง ๆ หน้า เป็นปฏิจดิตี แก่กิฏุผู้ตามจำัด (โจทย์) ด้วย สังฆาประมาณไม่มีมูล เป็นทุกกุฏ แก่กิฏุผู้ตามำบัดด้วยอาการวิบัติ เป็นปฏิจิตี แก่กิฏุผู้กล่าวด้วยประสงค์จะวา เป็นทุกกุฏ แก่กิฏุผู้กล่าวด้วยกองอัตติมั้ง ๓ กอง ในที่สุดหลัง เป็นทุกกุฏอย่างเดียว แก่กิฏุผู้กระทำรรมทั้ง ๓ อย่าง เฉพาะในที่ลับหลัง ส่วนในครูนี้ ท่านกล่าวว่า "กิจด้วยการขออโอกาส ย่อมไม่มี แก่กิฏุผู้กล่าวว่า ท่านต้องอาบัติอันนี้ จงกระทำอาบัติันนั้นเสีย โดยความประสงค์จะให้ถอกอาบัติ." ในรถถากฤๅ ๆ อรรถราถา