ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค (ตอน) - ทิวเสนับปลาสากแห่งแปลง ภาค ๑ - หน้าที่ 125
ให้รีบเริ่มด้วยพระดำรัสว่า " ดิละ ดีแล้ว ทัพพะ !" จึงกล่าวว่า
" คู่ลอทัพพะ ! ถ้าเช่นนั้น เธองแต่งตั้งสนานะและแจกดัตตาหาร
แก่สงฆ์เกิด, เพราะว่า ภิกษุพ่างไกลจากการลำเอียงพระอคติเห็น
ปานนี้ ย่อมสมควรจัดการฐานะทั้ง ๒ นี้.
สองบทว่า ภควโต ปฐมอัชฌาสัย มีความว่า ท่านพระทัพ-
มัดลบุตรกราบทูลรับสนองพระดำริของพระผู้มีพระภาคเจ้า คือ ทูล
รับสนองตรงพระพักตร์. มีคำอธิบไว้ว่า " ทูลรับสนองตอบ."
ในคำว่า ปฐม ทัพพุโฐ ยาติทัพพุโฐ นี้ มีความว่า " พระ-
ผู้มีพระภาคเจ้าทรงให้ขอ เพราะเหตุไร ? "
ตอบว่า " เพื่อจะป้องกันความครหา นิทาน."
จริงอยู่ พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงเห็นว่า " ในอนาคต อุโปทะ
ใหญ่ขึ้นกับเกิดกิทเภะ ด้วยอำนาจแห่งกิเลสอันเดียและภูมมะกะ
เพราะอาศัยฐานะนี้, บรรดาอภิณหสุทธ์นั่ง นั่งพวกอัตตภาพหน้า : ท่าน
ทัพพะนี้จึงเป็นผู้นันเอง ไม่ทำงานของตน มาจัดฐานะเช่นนี้
เพราะเหตุไร ? ลำดับนั้น ภิกษุพวกอื่นจักว่ากล่าวว่า ' โทษอะไรของ
ท่านผู้นี้, ท่านผู้ฉันอับอายุนั้นแสดงดังแล้ว, เธออั่งฟันความ
ครหา นินทา ด้วยอารมณ์อย่างนี้." แม่ครั้นให้ชอบเพื่อล้างความครหา
อย่างนี้แล้ว เพราะเมื่อภิกษุสงฆ์ไม่ได้สมดั่งอิทกิริยา ก็กล่าวคำอะไร ?
ในท่านกลางสงฆ์มะเกิดการน่ารำคาญว่า " เพราะเหตุไรท่านผู้
นี้จึงกระทำเสียงดัง แสดงความเป็นใหญ่ในท่ามกลางสงฆ์ ? " แต่
เมื่อภิกษุที่สงฆ์สมดั่งแล้วพูด อะมีคำกล่าวว่า " พวกท่านอย่าได้พูด