การปฏิญาณและอาบัติในพระธรรม : หน้า 241/450

ประโยค (ตอน) - ดูเออสมันปลาปาเทศกแปลภาค ๑ - หน้าที่ 240 บ้าน แต่เราไม่อาจให้ท่านเชื่อได้ จึงได้กระทำอย่างนี้ ท่านควรจะช่วยรักษาเราไว้ด้วย พระเถระกล่าวอย่างนี้แล้วคลั่ง ต่อมาปีไป ว่า สง เอว มงญู เป็นต้นทั้งหมด พระผู้พระภาคตรัส เพื่อแสดงอาการแห่งเหตุของปฏิญาณ [ฟังปรับอาบัติตามปฏิญาณของภิกษุ] บรรดาหล่านั้น หลายขณะ มุตตคามสุด เมนู ธมม์ ปฏิสนธิโต มีความว่า ผู้สนพระคุณธรรมในมรรคของมุตตคาม คำว่า นิฤชชาย การเผทูโฟ มีความว่า ภิกษุปฏิญาณกา นังแล้ว ไม่ปฏิญญากรรมเสมอญธรรม อยู่ปรับด้วยอาบัติญาณ-ธรรมปราชิต พึงปรับด้วยอาบัติที่ต้องด้วยเหตุสาวนั่ง อธิบายว่า 'พึงปรับด้วยอาบัติเป็นติติเต' พึงทราบว่าวิถีในดุกตลอดทั้งหมดโดยนี้ บรรดามีบว่าคณะ ปฏิญาณตติ เป็นต้นที่รัสไว้ เพื่อทรงแสดงการกำหนดอาบัติ และอาบัติ ในสุดท้ายแห่งสิกขาบท สองบว่าคณะ ปฏิญาณติ มีความว่า ย่อมปฏิญญากรเดินอย่างนี้ว่า "เราเป็นผู้นไปเพื่อยินดีการังในที่ลับ" บทว่า นิฤชฌ มีความว่า ย่อมปฏิญาณซึ่งการนั่งด้วยความยินดีในการนั่งเท่านั้น บทว่า อาปุตติ ได้แค่ บรรดาอาบัติทั้ง ๑ อาบติอย่างใดอย่างหนึ่ง. สองบทว่า อาปุตติยา การเผทูโฟ มีความว่า บรรดาอาบัติ