จุดเชสมต้นปลากากาแปลภาค ๑ ทุติยสมันตปาสาทิกา ภาค 1 หน้า 188
หน้าที่ 188 / 450

สรุปเนื้อหา

บทความนี้พูดถึงความหมายของคำในพระไตรปิฎกที่เกี่ยวกับการอยู่ร่วมกันในสงฆ์และหลักการที่นำมาซึ่งความสงบสุข เช่น การปรองดองและความเป็นหนึ่งเดียวกันในธรรมะ และยังอธิบายถึงความสำคัญของการมีอุเทคในการดำเนินชีวิตของสงฆ์.

หัวข้อประเด็น

-ความหมายของคำในพระไตรปิฎก
-การอยู่ร่วมกันในสงฆ์
-การปรองดองและความสงบ
-อุเทคและความสุข
-หลักการหลักในธรรมะ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค(ตอน) - จุดเชสมต้นปลากากาแปลภาค ๑ - หน้าที่ 187 ต่อหน้า. คำว่า ยศุณฎี มีความว่า แม็กฐหล่าใด ได้ย่อว่า "พวกภิญญาในบริหารชื่อนั้น ถืออธิฎฐานอันเป็นไปเพื่อความแตกกัน ยกอย่างอยู่" คำว่า สมตายสมา สมฺเมน มีความว่า ท่านผู้อายุ ของจ ร่วม จงสมาคม จงเป็นผู้ลักษณ์เดียวกันกับด้วยสงฺ. ถามว่า "เพราะเหตุไร ?" ตอบว่า "เพราะว่า สงฆ์ผู้อมเพรียงกัน ปรองดองกัน ไม่ วิวาทกัน มีอุเทคเดียวกัน ย่อมอยู่เป็นผาสุก." บรรดาเทเหล่านั้น นันทว่า สมโภมาโน มีความว่า บันเทิง อยู่ด้วยดี ด้วยสมบัติ (มีสิลเป็นต้น) ของกันและกัน. บ่าวว่า อิวมาโน มีความว่า ไม่วิตกกันอย่างนี้ว่า "นี้" ธรรม นี่มิใช่ธรรม." สงฆ์นั้นมีอุเทคอันเดียวกัน; เพราะเหตุนี้ จึงชื่อว่า เอกฏเทส (มีอุเทคเดียวกัน). ธรรมว่า "มีปฏิอัญญาเทส เป็นไปร่วมกัน ไม่แยกกัน." สองบทว่า ผาสเวรติ ได้แก้ ย่อมอยู่เป็นสุข. คำว่า อิจฉาต รูสละ มีความว่า การสะเสียดังนั้น เป็น รูสต คือ ปลอดภัย ได้แก่ เป็นสวัสดิภาพกันอัน. ข้อว่า โน เจ ปฏินิสาสุชฌติ อนุปติ ทุกกุฌสุ ได้แก้ เป็นทุกกุ แก่ภิญญูภูกาสวด ๓ ครั้ง แล้วไม่สลดนั่น.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More