การวิจัยวัณโรคและปลาที่ถูกต้อง : หน้า 180/450

ประโยค(ตอน) - ทุ่งสมันป่าสำหรับแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 179 บังสกุลเป็นวัณโรคดี ในเรื่องแห่งภูมิผู้อยู่อาศัยอันไม่เป็นวัณโรคตลอด ๔ เดือนดี พึงทราบวิจัยฉันโดยอาบายันนี้แนล แต่พระผูมพระภาค ทรงห้ามเสนาะนาโบนไม่ตลอด ๔ เดือน (ฤดูฝน) เท่านั้น. [ปลานเนื้อรสสุทธิ์โดยส่วน ๓ เป็นกับปิ้งสะควรฉันได้] พึงทราบวิจัยฉันในเรื่องปลาและเนื้อ ดังนี้:- บทว่า ติกฺภิกขุปริญญา ได้แก๋บริญญ์โดยส่วน ๓. อธิบายว่า "วันจากที่ไม่บริญญ์มีการเห็นเป็นต้น" ด้วยเหตุนี้ พระผูม พระภาคเจ้าจึงกล่าวว่า "มิได้เห็น ไม่ได้ยิน ไม่ได้รับเกียร" บบดมังสะ ๓ อย่างนั้น มังสาที่ชื่อว่า ไม่ได้เห็น คือ ไม่ เห็นชาวบ้านเนื้อและปลา เอามาเพื่อประโยชน์แก่พวกภูมิ. ที่ชื่อ ว่า ไม่ได้ยิน คือ ไม่ได้ยินว่า "พวกชาวบ้านเนื้อปลา เอามา เพื่อประโยชน์แก่พวกภูมิ" ส่วนที่ไม่ไ่ด้รับเกียร ผู้กินยากควรรู้จัก มังสะที่รงเกียวด้วยการเห็น รงเกียวด้วยการได้ยิน และที่รงเกียว พันจากเหตุทั้งสองนั้น แล้วพึงทราบโดยส่วนตรงกับข้ามจากสาม อย่างนั้น. คือ อย่างไร? คือว่า พวกภิกษุในธรรมวินัยนี้ เห็นพวกชาว บ้านถิอแและตายเป็นต้น คำลังออกไปจากบ้าน หรือ กำลังเทียว ไปแปป่า. และในวันรุ่งขึ้น พวกชาวบ้านนำบิณฑบาตามมีปลาและเนื้อ มาคราวแต่ภิกษุเหล่านี้ ผู้เข้าไปยังบ้านนั้นเพื่อบิณฑบาต, ภิกษุ เหล่านี้รงเกียวด้วยการได้เห็นนั่นว่า "พวกชาวบ้านเนื้อเพื่อ ประโยชน์แก่พวกภิกษุหรือหนอแล?" มังสณะ ชื่อว่า รังเกียจโดย