หลักฐานธรรมาภายในคัมภีร์ฤทธวุฒิพราหมณ์ : หน้า 36/604

หลักฐานธรรมาภายในคัมภีร์ฤทธวุฒิพราหมณ์ 1 ฉบับวิชาการ วัตถุประสงค์ในการเผยแพร่พระพุทธศาสนายังคงเดิมตลอดเวลาแห่ง พุทธกาล ครั้งหนึ่ง พระภิกษุผู้ออกบวชจากสกุลพราหมณ์กราบทูลเสนอว่า จะอ้ยร้องพระพุทธองค์ขึ้นเป็นฉันหลักหรือในภาษาʹของพระเวลาʹ แต่ พระพุทธองค์ไม่ทรงยอมรับ กลับทรงบัญัติให้พระสาวกเผยแผ่ธรรมะ “ด้วย ภาษา๙ของตน” แม้ว่าพระบัญัติดังกล่าวจะดีความได้หลายปีซึ่งยังไม่ เป็นที่อยู่ในทางวิชาการก็ตาม แต่สิ่งหนึ่งที่เห็นได้ชัดเจนจากพระบัญชีนี่คือ ทรงปลดปล่อยให้การเผยแผ่ธรรมเป็นไปในลักษณะที่ประชาชนทั่วไปเข้าใจได้ มีเป้าหมายให้เป็นที่เข้าใจเฉพาะบุคลากลุ่มหนึ่งเท่านั้น สอดคล้อง ต้องกันกับวัตถุประสงค์ของการประกาศพระศาสนาที่ทรงแสดงไว้ตั้งแต่เริ่มต้นว่า เพื่อประโยชน์สุขและการรู้แจ้งธรรมของมหาชน การเผยแพร่ในยุคแรกเป็นการสอนกันด้วยปากเปล่า ถ่ายทอดโดยตรง จากผู้พูดสู่ผู้ฟังด้วยภาษาที่ทั้งสองฝ่ายเข้าใจร่วมกัน เป็นโอกาสให้ซึ่ำสำเนียง แห่งพระธรรมเทคน ที่ก่อปไวนด้วยความปรารถนาดีล้นใจของผู้ฟัง ให้อ่อนโยนและมีสภาวะที่เหมาะสม เมื่อได้รับฟังธรรมที่กลุ่มลึกไปตามลำดับ