ดวงแก้วที่ขามา: แนวทางของจิตวิญญาณ : หน้า 467/604

ที่จกลับไปเกิดใน "ดวงแก้วที่ขามา" ซึ่งคัมภีร์บรรยายไว้ว่าเป็นสภาวะที่สุขเกษม ไม่มีความแก่และความตาย ดวงจิตนั้นไปเกิดที่ใส่โครก ในดวงแก้วที่ขามาแล้วนำเอาไปเกิดในดวงนั้นล่ะ ดวงจิตกลับกลายได้ (ญาณค. ฉบับวัดช่วงสงฆ์ 6.2) ด้วยเดชฤกษลบุญแห่งข้า ขอให้ไปเกิดในดวงแก้วที่ขามานั้นเกิด (ญาณค. 15.2) ข้าจักขอไปเกิดในดวงแก้วที่ขามานั้น ข้าจักขอไปอยู่ที่ขามันแผล (ญาณค. 27.1) ...จึงว่าดวงจิตตัวร้ายในดวงแก้วที่ขามันก็นำกูไปเกิดในดวงแก้วอันเป็นสุขเกษมอันบูรณ์เต็มบูรณ์ตายนันแล (ญาณค. 57.2) ในข้อความนี้ คำภิรต์กล่าวว่ามนุษย์มีเก่าแก่จากดวงแก้ว และมีปลายทางแห่งการเวียนว่ายตายเกิดคือดวงแก้วที่กำเนิดมานั้น ดวงแก้วดวงนี้มีสภาวะเป็นสุขเกษม ไม่มีความชรา ไม่มีความตาย เป็นสภาวะที่จริงยังยืน แต่แล้วจิตที่ร้ายหรือจิตที่กลับกลายอามนุษย์มาถเกิดในที่ใส่โครก ดังนั้น แสดงว่ามนุษย์ก็มีเกิดแต่มิโรค คือมีกำเนิดตั้งแต่บริสุทธิ์มาสภาพอันเป็นสุข คัมภิรต์พูทธธรณรัน คัมภิรต์พระญาณคิน และคัมภิรต์บวรรหัสนะ กล่าวถึงการเวียนว่ายวตายให้แก่พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ โดยมีเจตนาในการป้องกันการตกไปสู่อนายภูมิ และเป็นการนำไปเกิดใน "ดวงแก้วที่ขามา" ซึ่งเป็นที่เดียวกันกับจุดหมายที่ต้องการจะกลับไป การเรียกขานเช่นนี้เมื่อประกอบกับ