ข้อความต้นฉบับในหน้า
หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับวิชาการ
1. สอนให้หยุดใจนี้ไว้ที่ศูนย์กลางกายในการปฏิบัติสมาธิภาวนา
2. แสดงความสำคัญของศูนย์กลางกายต่อการเข้าสู่ธรรมาหรือการรู้แจ้งเห็นจริงในธรรม
3. บ่งชี้ถึงความมือของกายภายใน หรือกายในกาย
4. กล่าวถึงธรรมภายในในความหมายของกายแห่งการตรัสรู้ธรรม มีความสัมพันธ์กับการตรัสรู้ธรรม หรือเป็นเครื่องมือในการตรัสรู้ เช่น
ก. เป็นเหตุแห่งการตรัสรู้ธรรม ดังเช่นข้อความว่า “พระบรมโพธิสัตว์ เข้าถึงธรรมายใน จึงได้ตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า”
ข. เป็นผลแห่งการตรัสรู้ธรรม ดังเช่นข้อความว่า “พระพุทธองค์กำจัดกิเลสได้หมดสิ้น เหลือไว้แต่เพียงธรรมภายในอันเป็นสาระที่แท้จริง”
ฯลฯ
5. กล่าวถึงธรรมภายในที่มีลักษณะมหาบรุษ หรือที่มีความหมายชัดเจนว่าเป็น “กาย” (body) หรือมีลักษณะคล้ายมนุษย์ เป็นต้น
6. กล่าวถึงดวงธรรม ดวงสว่าง ดวงแก้ว ดวงใส ดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ ดวงดาว เป็นต้น ที่เกิดขึ้นภายในตัว อันเป็นประสบการณ์ที่เกิดจากการทำสมาธิ
7. กล่าวถึงพระพุทธเจ้าใน หรืออรหัตแห่งความเป็นพุทธะที่มีอยู่ในมนุษย์ทุกคน
8. อื่นๆ ที่เห็นว่าสอดคล้องกับหลักการปฏิบัติธรรมวิชาชญธรรมภายใน โดยอาจเปรียบเทียบเนื้อหากับพระธรรมเทสนาของพระงคลเทพมุนี