หลักฐานธรรมก่อนในคัมภีร์พุทธโบราณ : หน้า 400/604

หลักฐานธรรมก่อนในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับวิชาการ เกล่า เรามีจิตเสื่อมใส มีใจสมาน และมีปีติเป็นอันมาก ระลึกถึงพระพุทธเจ้าผู้ประเสริฐสุด (ข.อป. 33/71/99) ในการเจริญพุทธานุสติ ผู้ปฏิบัติจักรับรู้ถึงพระพุทธเจ้าโดยภาพรวมโดยไม่ได้เจาะจงว่าเป็นพระองค์ใด และอาจรับรู้ถึงได้แม้พระพุทธเจ้าในอดีตและในอนาคต เราได้เห็นกวางทองกำลังเที่ยวเดินอยู่ในไพรวัน จึงยังจิตให้เสื่อมใสในกวางทอง แล้วรับรู้ถึงพระพุทธเจ้าผู้เจริญที่สุดในโลก เรารับรู้ถึงพระพุทธเจ้าเหล่อื่น คือ พระพุทธเจ้าในอดีตในปัจจุบัน และในอนาคต ด้วยจิตเสื่อมใสนี้นั่นว่า พระพุทธเจ้า 3 จำพวกนี่ยอมไพรโรงดังพยากเนือนั้น (ข.อป. 32/327/400) ไม่ว่าจะรับรู้ถึงพระพุทธเจ้าในลักษณะใดใน 3 ประการนี้ ต่างถือเป็นพุทธานุสติและมีนิสัสสมากัน ดังที่มีแสดงไว้มากมายในที่ต่างๆ อึ่งในการตรัสรู้ถึงพระพุทธคุณนั้น ภายในใจของผู้ปฏิบัติเองมีพระพุทธองค์ปรากฏเป็นนโมภาพอยู่แล้วโดยธรรมชาติ ส่วนจะมีความแจ่มชัดมากน้อยเพียงใดขึ้นกับสภาพใจของผู้ปฏิบัติแต่ละท่าน ดังนั้น การรับรู้ถึงพระพุทธคุณและการรับรู้ถึงพุทธลักษณะในทางปฏิบัติจึงมักเกิดขึ้นร่วมกันและยากที่จะเเยกจากกันได้ ข. ฐานที่ตั้งของใจ ข้อความในพระไตรปิฎก อรรถกถา และภาษาวิ that is text cut-off, so I cannot provide the full content.