หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับวิชาการ : หน้า 248/604

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับวิชาการ ในเอเชียกลางมีการค้นพบต้นฉบับคัมภีร์หาปริณิรขสูตรฉบับมหายาน จริกในภาษาสันสกฤตแบบผสม อักษรพราหมี ทั้งหมด 36 ชิ้น (Habata 2009: 551) เป็นชิ้นส่วนจากใบลาน 24 ใบ ได้มาจากกาฏาหลิลด์ (Khatalik) อายุของชิ้นส่วนคัมภีร์รรกลางพุทธศตวรรษที่ 12-14 เป็นการคัดลอกภายหลังจากที่มีการแปลเป็นภาษาจีนแล้วรวบสองศตวรรษขึ้นไป หนึ่งในจำนวนชิ้นส่วนคัมภีร์สันสกฤตจากออร์เน็ตคอลเล็คชัน (Hoernle MS 143, SA. 4) เป็นเนื้อหาตอนเกริ่นนำพระสูตร เขียนบนกระดาษที่ดูเก่าเหลือง จริกด้วยอักษรปุตตะตัวตรง (Thomas 1916: 93) มีข้อความกล่าวถึงความสำคัญของพระสูตรนี้ในการกระตุ้นให้เกิดความเพียรต่อ “ตตภตดรรณะ” และกล่าวถึงพระพุทธเจ้านวพรหมว่าพระโพธิเษกจากภูมิภาคตอนใต้ จะนำพระสูตรนี้เผยแพร่ไปถึงแคชเมียร์ (กัศมีระ, กาศมีระ) อีกชิ้นหนึ่ง (Or. 15010/72; Hoernle 147. SB. 109) ที่ด้านหลัง (verso) ของใบลานที่ขาดวิน บรรทัดแรกมีข้อความกล่าวถึงตภตดรรณะในสรรพสัตว์ ดังนี้ …นิฏฐโย ธรวุ ฯ ศาสคฺ๖ หยิ จล สุขา ควํ อิติ ตตาภต ครุฬะ สรววสตูวนา สปลรกายซยัตติ เอ๋ว ปริญปา(สิต-)… (Habata 2009: 568) --- หมายเหตุ: 64 สันนิษฐานว่าหมายถึงพระภิกษุนิขิตมาจากอวลสงที่อยู่ในแคว้นอานธระทาจตอนใต้ของอินเดีย 65 ผู้ตรวจชำระทำหมายเหตุไว้ว่า ข้อความถูกต้องควรเป็น ศาสคฺโต (Habata 2009: 568, หน. 118)