การสอนพระกรรมฐานเพื่อการรักษา : หน้า 91/604

อย่างไรก็ดี ในการสอนผู้ป่วยหรือญาติของผู้ป่วยให้ฝึกพระกรรมฐานนั้น ท่านยังมีความปรารถนาที่จะไปกว่าการช่วยเหลือแก้ไขเพียงโรคทางกาย นั่นคือความปรารถนาที่จะให้เขามีธรรมและพระรัตนตรัยภายในเป็นที่พึ่งที่ระลึกของตนเอง ดังที่สมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ (ปูน ปุณณสิริมหาเถร) บันทึกไว้ว่า การใช้ธรรมภายแก้โรค หลวงพ่อเคยพูดว่าแก้ได้จริง ถ้าได้ประกอบกันทั้ง 2 ฝ่าย คือ ฝ่ายแก้และฝ่ายเจ้าทุกข์มีความเชื่อมั่น กล่าวคือกต้องเรียนพระกัมมัฏฐานตามฐานปฏิบัติธรรมด้วย เพื่อให้กระแสจิตเชื่อมถึงกัน ลักษณะนี้มีหวังมาก ที่ไม่ได้ผลก็เนื่องด้วยผู้เจ็บไม่พยายามทำพระกัมมัฏฐาน ทางเชื่อมไม่ถึงกัน แต่ถึงอย่างไรก็ตามมีผลบ้างในเมื่อโรคนั้นยังอ่อน และท่านพูดว่า ถึงไม่หยายก็จะเป็นโร เราไม่ได้หยีรักษาเองใคร ช่วยด้วยเมตตา อย่างน้อยคนเจ็บก็จะต้องได้ความรู้วิธีปฏิบัติธรรม หรือเข้าใกล้พระรัตนตรัยพอสมควรแก่ฐานิส (สมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ 2529ก)