หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโธรวาณ 1 : หน้า 270/604

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโธรวาณ 1 ฉบับวิชาการ ข้อความตอนท้ายบทที่ 15 กล่าวถึงการตรัสพระโพธิญาณและเข้าถึงพระธรรมภายด้วยการสดับฟังพระสูตรนี้ (ตอนท้ายบทที่ 15)... เม ศรุต สุตม์โมทิ จ ยากภิปราเยน มี โพธิ ปรมัตต์ สรุภาย หิ ยา จ ลพุ... (Thomas 1916d: 113) คำแปล: พระสูตรนี้เราได้สดับและอนุโมทนาแล้ว ด้วยความตั้งใจนั้น เราจึงได้บรรลุพระโพธิญาณ พร้อมกับได้พระธรรมภาย ข้อความในกาถนี้บ่งบอกว่าการได้เข้า ถึงธรรมภายในเกิดร่วมกันกับการบรรลุโพธิญาณ ซึ่งตรงกันกับหลักการของวิชาธรรมภายในที่ว่า ธรรมภายในเป็นกายแห่งการตรัสรู้ธรรม และการเข้าถึงธรรมภายในมีความจำเป็นต่อการตรัสรู้ พระวิริยะได้ศึกษาเปรียบเทียบข้อควร่างั้นนี้นะบาปภาษาสนุกฤตที่นำเนื้อหามาจากคัมภีร์ไบทาญุหลหลัง ตรวจชำระโดยบัคเชียและจัดพิมพ์โดยสถาบันมิลิลา พบว่ามีการปรับข้อความตามหลักไวทยกรณ์ในหลายจุด แต่ความหมายโดยรวมใกล้เคียงกัน75 นอกจากนั้น เนื้อหาใน 6 คาถาแรกของบทที่ 16 กล่าวถึงบุญมหาศาลอันเกิดจากพุทธบูชาด้วยการตั้งใจฟังพระสูตรนี้โดยที่ไม่ออกแวกการ “เข้าไปสู่ธรรมธู” และการเข้าถึง “ธรรมตามา” อัตราแห่งธรรมอันลึกซึ้ง ซึ่งเปรียบเสมือนพระสกุปันมีพระชินพุทธเจ้าฯอยู่ภายใน ดังนี้ 75 ดูรายละเอียดการเปรียบเทียบได้ในรายงานการวิจัยของพระวิริยะ(พระวิริยะ เตชกุโล 2557)