ข้อความต้นฉบับในหน้า
ดังเดิมในท่านงนี้ มีคำว่าในคำสอนของดินแดนที่เชื่อมต่อกันด้วยเส้นทางสายไหมด้วยเช่นกัน เป็นหลักการที่เรียกว่า "แนวคิดตกคตครรธะ" ที่เก็บรักษาไว้โดยชาวพุทธมหายานว่า มนุษย์ทุกคนมีรฐแห่งความเป็นพระเจ้า อยู่ภายใน แต่ถูกผดบังไว้ด้วยกิเลส ตกคตครรธะคือธรรมภาย ซึ่งเป็นสุขฎา คือว่างเปล่าจากกิเลส แต่บริสุทธิ์ด้วยพุทธคุณอันไม่มีประมาณ (จ 3.2.4.1) พุทธภวะที่มีอยู่ภายในของสรรพสัตว์นั้น บริสุทธิบริบูรณ์มาแต่เดิม และก็มีปัญญาแจ้งอยู่แล้ว กิสาสะจะเป็นเพียงมาย้อมภายนอก ซึ่งจะต้องชำระล้างออกไป
ไมเคิล ชิมเมอร์แมนน์ (Zimmermann 2011) ได้แสดงไว้ว่า พุทธภวะที่อยู่ในตัวมนุษย์นั้น มีชื่อเรียกหลายอย่าง และหลายๆ ชื่อก็บ่งบอกถึงความเป็น "กายพระ" ดังตัวอย่างต่อไปนี้
- ชินกาย (กายของพระชินเจ้า)
- สุตกาย (กายของพระสุคต)
- ตตกาย (กายของพระตตกต)
- พุทธวตา หรือ พุทธวตา (ความเป็นพระพุทธเจ้า)
- พุทธชานโกศ (ชั้นแห่งพุทธญาณ)
- ตตกาตรมาตา (ธรรมชาติของพระตตกต)
- ตตกตสุยา อวิณาตรมาตา (ธรรมชาติที่ไม่ถูกทำลายของพระตตกต) เป็นต้น
การที่หลักคำสอนเกี่ยวกับดวงแก้วที่เป็นต้นกำเนิดอันสะอาดบริสุทธิ์ของมนุษย์ที่กล่าวไว้ในคำสอนเราว่า ท้องถิ่นในเอเชียทคอเคนี กับศักยภาพ