หลักฐานธรรมกายในคัมภีร์พุทธโบราณ : หน้า 480/604

หลักฐานธรรมกายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับวิชาการ ส่วนในคัมภีร์พระญาณกสิณก็พบข้อความที่แสดงความหมายของ "พระญาณกสิณ" ว่า ให้อยู่ในศิลันนั้นทั้งสีทั้งนั่นเป็นหนทางมรรคสีผลสีชื่อว่า พระญาณกสิณและ พระพุทธเจ้าอยู่ในนิพพานส่องแจ้งผลญาณลงมาแต่ณิพพาน บุคคลผู้อาสาได้รับรักษาศีลาให้เป็นดังผู้ชายหญิงอันมีรูปอันงามนั้นแล (ญ.), 53.2 ข้อความที่มาจากคัมภีร์พระญาณกสิณทำให้ทราบว่า คำว่า "พระญาณกสิณ" เป็นชื่อโดยรวมของ "ศีลทั้งสี" (ดู 4.3.1.5) ซึ่งโยงความหมายถึง "โลกุตรธรรม 4 ระดับ" อันได้แก่ โสดานครั้น สภาวคามิ อนาคามิ และอรหันต์นั้นเอง ส่วนข้อความที่ปรากฏในคัมภีร์บัวระพันะ บ่งบอกว่า พระญาณกสิณหรือโลกุตรธรรมทั้งสี่ที่กล่าวถึงนั้น มีลักษณะเป็นแสงสว่าง หรือดวงสว่าง และมีหน้าที่ในการ "รับเอามนุษย์ผู้หลับตาและเห็นพระญาณกสิณอันส่องแจ้งแสงพระอาทิตย์” นั่นไปสู่นิพพาน โดยหลักการนี้ คำสอนเกี่ยวกับโลกุตรธรรม ไฟภายใน และพระญาณกสิณของโยคาวจร จึงเป็นคำสอนที่สะด_ckคล้องกันกับวิชชาธรรมกายและลักษณะของพระญาณกสิณที่ข้องกันกับลักษณะของ “ดวงธรรม” ในวิชาชา ธรรมกายด้วย ซึ่งในระดับโลกุตรธรรมอาจเทียบได้กับดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายธรรมในระดับอริยธรรม หรืออริยผล แต่มีข้อแตกต่างที่โยคาวจรกล่าวถึงความโกรธว่ามีในพระอรหันต์หรือพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งไม่มีในหลักการของวิชชาธรรมกาย