การฝึกจิตและการบรรลุในธรรมกาย : หน้า 447/604

ನೇಣು ನೆವೆಸัญญาณัสัญญายตนฺมาน ทูลไปทวนมา ฯ ตา ธรรมกายของพระโชสดาไปเห็นทุกสัง สมุทยสัง นิธิโรสัง มรรค สัง รู้ด้วยญาณของพระโชสดา พอครบรอบ ๔ เข้าทานนั้นได้บรรลุ พระสภาทาคา หน้าตัก ๑๐ วา สูง ๑๐ วา เกตุดอกบัวตูมใส บริสุทธิ์ผิงกันไป ธรรมกายพระสภาทาคา เข้าปฐมาน ฑูตย ฌาน ตติยมฺาน จตฺุตฺธฺาน อาทิตโญยาณตฺตนมฺ น วิญญาณญาณ ายตนฺมาน อาธิญฺญาณตฺตนฺน เวสัญญาณ สัญญาณตนฺ ฌาน ทบไปทวนมาแบบเดียวกัน เห็นทุกสัง ฯ สมุทยสัง นิธิโรสัง มรรคสัง ในภายภาพพรหม เห็นชัด พอกุส่วนเข้าถึงบรรลุพระ อนาคต พระอนาคตเดินสมาบัติแบบเดียวกัน เห็น ทุกสัง ฯ สมุทยสัง มรรคสัง ในกายอุปพรหมเข้าถึงบรรลุพระอรหัต ที่เดียว หมดกลิ่นสเป็นสมุทแบทหาที่เดียว (รส. 200-201) จึงกล่าวได้ว่า คัมภิรัของโยคาจรและวิชชาธรรมกายมีความสอดคล้อง กันในประเด็นที่ว่า การดับกิเลสเทิดขึ้นในภวะที่สมาหใจหยุด แต่แตกต่างกัน ในประเด็นที่โยคาจรเชื่อมโยงการกำจัดกิเลสเข้าสู่กสิสมาบัติ ง. ฐานที่ตั้งของใจในการสอนภาวนาทในคัมภิรัใบ ่านเขมร คัมภิรัปรัยพระวิปัสสนาสูตร ที่อาจารพระหมสรรษรรา ปีพ.ศ. ๒๔๖๑ เป็นบันทึกประสบการณ์จากการเรียนพระกรรมฐานกับอาจารย์พระหม ส (Brahm Sar) ในจังหวัดเสนารียบ ประเทศกัมพูชา กล่าวถึง ฐานที่ตั้งของ จิต ๕ ฐาน เมื่อวางใจไว้ที่แต่ละฐานนั้นแล้ว เห็นธรรมดังนี้ บทที่ 4 เอเชียกนฺย | 415