หลักฐานธรรมในคัมภีร์พุทธโบราณ : หน้า 472/604

หลักฐานธรรมภาย ใ นคัมภีร์พุทธโบราณ ๑ ฉบับวิชาการ ปรมัตถ์จะปรากฏเป็นความสว่างขนาดต่าง ๆ กัน กล่าวคือความสว่างขนาดหนึ่งห้อยเป็นชั้นสดาบัน ความสว่างขนาดดวงดาวจะเป็นชั้นสกทาคามี ความสว่างขนาดดวงจันทร์เป็นชั้นอาคามี และความสว่างขนาดดวงอาทิตย์จะเป็นชั้นอรหันต์ คัมภีร์โยคาวาททคัมภีร์ระบุขนาดความสว่างตามลำดับความสำเร็จในการปฏิบัติสมาธิวามไม่แตกต่างกัน ดังตัวอย่างที่ชัดเจนจากคัมภีร์พุทธรณกันด้านล่าง ไฟกองหนึ่งเท่าหิ่งห้อย เมื่อจับตายให้รับมือเอาได้ ครั้นว่าถือเอาแล้วไปรตกนรกแล มั่นว่ากระทำบาปเท่าใด ๆ ก็ได้ไปรตกนรกเลย อันนี้ชื่อว่าโลดา ยังจักเร้นไปมาในชั้นฟ้า ชั้นอินทร์ได้เจิดชาติจักได้ถึงนิพพานแล กองหนึ่งแลเห็นเท่า ดาวรุ่งในฟ้า ไฟกองหนึ่งประเสริฐดีนัก เมื่อดนตายให้รับมือ เอาไว้ เอาไว้ให้ได้ไปเกิดเป็นพรหม แล้วจึงลงมาเกิดเป็นอินทร์ ยังสามชาติจึงจับได้ถึงนิพพาน อันนี้ชื่อว่าลาภาค เพราะว่าได้ไฟส่องในอารมณ์นั้นแล ไฟกองหนึ่งแลเห็นเท่าพระจันทร์ เมื่อวันเพ็ญ ไฟกองหนึ่งยังตัวนั้นได้เห็นถึงชั้นพรหมและชั้นดิน แลรุ่งเรื่องโชติการงาม เมื่อจับตายให้รับเอาให้ได้ก็ค่อยเรื่องขึ้นไปสู่พรหม อันนี้ชื่อว่าอนาคตา... ไฟกองหนึ่งแลเห็นดังพระอาทิตย์ ดูร่งเรื่องงามยิ่งกว่าไฟทั้งหลาย ครับ เมื่อคนเราจักตายให้เอาได้ ได้ถึงพระนิพพานเทียวพลันนักแล (พุทธรณกัน 7.1-8.1) ในวิชชาธรรมกาย มีการกล่าวถึงขนาดที่แตกต่างกันของดวงสว่างหรือ