ข้อความต้นฉบับในหน้า
หลักฐานธรรมภิายในคัมภีร์พูทธโบราณ 1 ฉบับวิชาการ
ส่วนเป็นพระอาจารย์ที่ทรงคุณวิเศษในทางธรรมปฏิบัติ เป็นเยี่ยมทางปฏิปัติมทั้งศิลาจารวัตรและมุขศิษย์ลูกหลามาก ท่านฝึกธรรมปฏิบัติด้วยความตั้งใจจริงจงครูอาจารย์รับรองผลแห่งการปฏิบัติ พระครูญาณวิถีและพระอาจารย์สิงห์รับรองว่าได้ตามแบบของท่านและชักชวนให้ช่วยกันสอนต่อไป แต่ตัวพระภิญญสุตเองรู้สึกว่าความรู้เท่านี้ยังไม่เพียงพอที่จะช่วยตนให้พ้นทุกได้ จึงได้รับคำกันมนั้น ขณะนั้นท่านได้ดวงในประมาณเท่าฟองไข่แดงของไก่ติอยู่ที่ศูนย์กลางกาย
ในช่วงเริ่มต้นที่มาศึกษาเล่าเรียนในกรุงเทพฯ นั้น ท่านยังได้ทดลองศึกษาทุกอย่างที่เป็นวิชาที่ยมนต์ในสมัยนั้น เช่น โหราศาสตร์ ไสยศาสตร์ จนถึงการเล่นแร่แปรธาตุ หุงปรอททุกชนิด ท่านไม่เคยตำหนิวิชาของใครว่าเป็นของไม่จริง ชมว่าเป็นของดีนั่นเอง และได้ทดลองทำทุกอย่างเพื่อจะดูว่าอะไรจะเป็นของจริงบ้าง แต่ท่านไม่ติดใจในวิชาเหล่านั้น ต่อมาท่านได้เลิกเด็ดขาดมอบตำราให้คนอื่นไปหมด คงปฏิบัติแต่สมถะและวิปัสสนาการบารมีเท่านั้น
ในชาวประวัติของท่านมีว่ามีการศึกษาหลักการปฏิบัติจากคัมภีร์วิสุทธิมรรคด้วย แต่ว่าไม่ตรงกันว่าศึกษาในช่วงเวลาใด ก่อนหรือหลังจากที่ได้ปฏิบัติพระอาจารย์ต่างๆ อย่างไรก็ตาม ท่านศึกษาปฏิบัติและปฏิบัติควบคู่กันไปจนถึงพรษาที่ 11 เมื่อเห็นว่ามีความชำนาญพอที่จะ