ฐานธรรมมากในคัมภีร์พุทธโบราณ : หน้า 216/604

ฐานธรรมมากในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับวิชาการ หรือกุศลดิตาจะพึงประสงค์ที่จะเห็นพระตถาคตรหัสสนามาสัมพุทธเจ้าทั้งหลายในทิศทั้งสิบเหล่านั้น กลุฏฐรหรือกุศลดิตนั้นผู้ประพฤติอยู่ในปรัชญาปรมิตาพึงเจริญพุทธวจนะฯ ข้อความในปัญจวิถีสาธรสาธิปรัญญาปรมิตา Maไม่ได้กล่าวโดยตรงว่าพระตถาคตคือธรรมกาย แต่นำมาว่า ถ้าอยากเห็นพระพุทธองค์ทั้งโดยรูปกายและธรรมกายก็ให้ศึกษาพุทธวจนะปรมัตตาและน้อมไว้ในใจ เนื่องจากเนื้อหาคัมภีร์ปรัชญาปรมิตาเป็นเนื้อหาที่สอนเกี่ยวกับสุขญาณ จึงเป็นไปได้ว่าในที่นี้จะหมายถึงการแนะนำให้น้อมใจในสุขญาณคือความว่างจากความยึดถือเป็นตัวตน บุคคล เรา เขา และเมื่อมองใจไวใน “ความว่าง” เป็นปกติแล้ว หทบประสงค์จะเห็นพระพุทธเจ้าทั้งหลายก็ให้เจริญพุทธานุสติ ก็จะเห็นพระพุทธองค์ได้ดังที่ปรารภนามา และอีกข้อความหนึ่งที่พบคำว่าธรรมกายในคัมภีร์ปรัชญาวิถีฯ เช่นกัน ตตร กตมา โพธิสตุตวาสุย มหาสตุตวาสุย พุทธายถา ภูมิปฐยเอกขนะ ? ยา ธรรมกายถา ภูมิปฐยเอกขนะ, อัย โพธิสตวาสุย มหาสตุตวาสุย พุทธายถาอถฤฏปรติยกถา... (Kimura 2009: 100) คำแปล: ในข้อนั้น การที่พระโพธิสัตว์พระมหาสัตว์พิจรณาเห็นภายของพระพุทธเจ้า (พุทธกาย) ตามความเป็นจริงเป็นอย่างไร? ก็คือการพิจารณาเห็นธรรมกายตามความเป็นจริง นี่แหละคือการที่พระโพธิสัตว์พระมหาสัตว์พิจรณาเห็นภายของพระพุทธเจ้าตามความเป็นจริง... ในส่วนนี้ การที่พระโพธิสัตว์พระมหาสัตว์พิจรณาเห็นธรรมกายตามความเป็นจริง เป็นการพิจารณาเห็นธรรมกายตามความเป็นจริง เป็นการพิจารณาเห็นธรรมกายตามความเป็นจริง