หลักฐานธรรมกายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับวิชาการ : หน้า 350/604

หลักฐานธรรมกายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับวิชาการ เทพชุนุมที่พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัวพระราชทานไว้สำหรับวัดพระเชตุพนฯ เป็นการเฉพาะ⁸ เขียนเป็นคาถาภาษาบาลี 16 หน้าลานด้วยอักษรขอมไทย จารีตในพุทธศตวรรษที่ 24 ด้วยลายมือที่เป็นระเบียบสวยงาม ภาพที่ 18 คัมภีร์ใบลานพระธัมมกายาฉบับพชุมม์ วัดพระเชตุพนฯ เนื้อความตอนต้นของคัมภีร์พระธัมมกายาฉบับเป็นคาถาธรรมยาภิครบทั้งสองส่วนดังที่แสดงไว้ข้างต้น มีความยาวประมาณ 2 หน้าฯ ส่วนที่เหลืออีก 14 หน้าลานเป็นบรรจาธิษายา (อัฏฐุญฺญนา) ในภาษาบาลี ขยายความพระ ⁸ ในรัชกาลของพระนาถสมเด็จพระนั่งเกล้าฯ ทรงโปรดให้สร้างพระไตรปิฎกฉบับหลายฉบับ โดยได้ทำให้มีขีดธงถูกต้องที่สุดเพื่อเก็บรักษาไว้ในหลวงและพระราชทานให้กับพระอารามหลวง ชุดที่พระราชทานสำหรับวัดพระเชตุพนฯ เรียกว่า ฉบับเทพุมม์ตามลำดับที่ปีที่เป็นรูปเทพอุมม์ (พระครูภาวนามงคล 2546: 33) การที่พบคัมภีร์พระธัมมกายาเทียบกับฉบับเทพุมม์จึงเป็นเครื่องบ่งชี้สถานะของพระคัมภีร์ว่าจำเป็นอภิสถาณในสังคมไทยในฐานะที่เป็นหนึ่งในคัมภีร์หลักในการศึกษาพระพุทธศาสนาในยุคสมัยนั้น ซึ่งเป็นช่วงครึ่งหลังของพุทธศตวรรษที่ 24